ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ...ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!

"-Μπορεῖ, Γέροντα, κάποιος με νοητική στέρηση νὰ ἔχη ταπείνωση καὶ καλωσύνη;-Πῶς δὲν μπορεῖ! Νὰ, αὐτὸ τὸ παιδάκι ποὺ ἔρχεται συχνὰ ἐδῶ στὸ μοναστήρι μπορεῖ νὰ εἶναι διανοητικὰ

καθυστερημένο, ἀλλὰ τὴν καλωσύνη ποὺ ἔχει αὐτό, ποιός λογικὸς ἄνθρωπος τὴν ἔχει; Τί προσευχή, τί μετάνοιες κάνει! Ὅταν μὲ τὴν κήλη δυσκολευόμουν νὰ κάνω μετάνοιες, τοῦ εἶπαν οἱ γονεῖς του: «Ὁ Παππούλης εἶναι ἄρρωστος· δὲν μπορεῖ νὰ κάνη μετάνοιες». «Κάνω’γώ», εἶπε ἐκεῖνο, καὶ ἔκανε μετὰ μετάνοιες γιὰ μένα καὶ γινόταν μούσκεμα στὸν ἱδρώτα.
Πόσο φιλότιμο, πόση ἀρχοντιά ἔχει! Μιὰ φορὰ τὸ ἔδειρε ἕνα παιδί στὴν γειτονιά, κι ἐκεῖνο, ἀφοῦ ἔφαγε τὸ ξύλο, τοῦ ἔδωσε τὸ χέρι του καὶ τοῦ εἶπε: «Γειά, χαρά!». Ἀκοῦς; Ποιός γνωστικὸς τὸ κάνει αὐτό, κι ἄς ἔχη διαβάσει Εὐαγγέλιο καὶ ἕνα σωρό πνευματικὰ βιβλία. Νά, καὶ πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες ποὺ εἶχε ἔρθει ἐδῶ ὅλη ἡ οἰκογένειά του νὰ μὲ δῆ, αὐτὸ κάθησε δίπλα μου καὶ ἡ ἀδελφούλα του πιὸ πέρα. Μόλις εἶδε τὴν ἀδελφούλα του ποὺ κάθησε μακριά μου «ἔλα, κοντὰ Παππούλη», τῆς λέει καὶ τὴν ἔβαλε δίπλα μου.Πολὺ μὲ συγκίκνησε καὶ τοῦ ἔδωσα εὐλογία ἕναν μεγάλο φιλντισένιο σταυρὸ ποὺ μοῦ εἶχαν φέρει ἀπὸ τὰ Ἱεοσόλυμα. Μόλις τὸν πῆρε στὰ χέρια του «γιαγιά», εἶπε καὶ ἔδειξε πῶς θὰ τὸν βάλη στὸν τάφο τῆς γιαγιᾶς του! Φοβερό! Τίποτε δὲν θέλει γιὰ τὸν ἑαυτό του· ὅλα γιὰ τοὺς ἄλλους! Αὐτὸ θὰ πάη μὲ τὰ τσαρούχια στὸν Παράδεισο, ἀλλὰ θὰ βάλη καὶ τοὺς γονεῖς του στὸν Παράδεισο.Μακάρι νὰ ἥμουν καὶ ἐγὼ στὴ θέση του, καὶ ἄς μὴν καταλάβαινα καὶ ἄς μὴ μιλοῦσα. Ἐνῶ ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε ὅλα τὰ ἀγαθά, ἐγὼ τὰ ἀχρήσετυσα. Στὴν ἄλλη ζωὴ θὰ κρύβωνται μπροστά του ἀκόμη καὶ θεολόγοι. Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι οἱ θεολόγοι Ἅγιοι στὸν Οὐρανὸ δὲν θὰ εἶναι σὲ καλύτερη θέση ὡς πρὸς τὴν γνώση τοῦ Θεοῦ ἀπὸ αὐτὰ τὰ παιδάκια. Ἵσως σ’ αὐτὰ νὰ δώση ὁ δίκαιος Θεὸς καὶ κάτι παραπάνω, γιατὶ ἐδῶ ἔζησαν στερημένα."
Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 237-238 τοῦ βιβλίου:ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥΛΟΓΟΙ Δ΄ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»