Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΓΓΑΜΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ

«Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιος εἰμί», εἶπε ὁ Θεός (Α' Πέτρ. 1,16).

«Νά εἶστε τέλειοι ὅπως ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος εἶναι Τέλειος».
 (Ματθ. 5,48)                                                                                                    

                                              Α Γ Ι Ο Ι ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΙ!!!

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, διαβάζοντας αὐτές τίς δύο λέξεις (ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ) μέσα στήν Ἁγία Γραφή, προβληματίστηκα πολύ καί ἄρχισα νά ἀναζητάω ἀπό τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ τόν τρόπο, μέ τόν ὁποῖο πρέπει νά ἀγωνιστεῖ κανείς, γιά νά πλησιάσει τήν Ἁγιότητα τοῦ Κυρίου μας, μέ ὅσο τό δυνατόν περισσότερη τελειότητα! Γιά νά γίνω, λοιπόν, «Ἅγιος» καί νά ὁμοιάζω στόν Θεό, θά ἔπρεπε νά γνωρίζω πρῶτα ἀπ΄ ὅλα τί εἶναι ὁ Θεός. Τήν ἀπάντηση τοῦ τί εἶναι Θεός τήν πῆρα ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Μέγα Θεολόγο!!! «Ὁ Θεός εἶναι Ἀγάπη, καί ὅποιος μένει μέσα στήν ἀγάπη μένει μέσα στό Θεό, καί ὁ Θεός μένει μέσα του!!!» (Ἰωαν. 4,16).

Ἄρχισα, λοιπόν, νά ἀναζητῶ μέσα στήν Ἁγία Γραφή τά χωρία πού μιλοῦσαν περί ἀγάπης καί νά τά καταγράφω. Ἐνδεικτικά θά σᾶς παραθέσω μερικά χωρία, γιά νά γνωρίσετε τί λέει ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ περί Ἀγάπης.

                                                            ΑΓΑΠΗ 

  «Νά ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου μέ ὅλη τήν καρδιά σου καί μέ ὅλη τήν ψυχή σου καί μέ ὅλη τή διάνοιά σου.  38 Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη καί πρώτη ἐντολή.  39 Καί δεύτερη, ὅμοια μέ αὐτή: Νά ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου.  40 Σέ αὐτές τίς δύο ἐντολές κρέμεται ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆτες!!!». (Ματθ. κεφ 22, 37-40)

«Καί ἰδού, κάποιος νομικός σηκώθηκε, γιά νά τόν πειράξει, λέγοντας: «Δάσκαλε, τί νά κάνω, γιά νά κληρονομήσω αἰώνια ζωή;»  26 Ἐκεῖνος εἶπε πρός αὐτόν: «Μέσα στό νόμο τί εἶναι γραμμένο; Πῶς διαβάζεις;»  27 Ἐκεῖνος ἀποκρίθηκε καί εἶπε: «Νά ἀγαπήσεις Κύριο τό Θεό σου μέ ὅλη τήν καρδιά σου καί μέ ὅλη τήν ψυχή σου καί μέ ὅλη τήν ἰσχύν σου καί μέ ὅλη τή διάνοιά σου, καί τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου». 28 Τοῦ εἶπε τότε: «Ὀρθά ἀποκρίθηκες, αὐτό κάνε καί θά ζήσεις». 29 Ἐκεῖνος, θέλοντας νά δικαιώσει τόν ἑαυτό του, εἶπε πρός τόν Ἰησοῦ: «Καί ποιός εἶναι πλησίον μου;»  30 Ἔλαβε τό λόγο ὁ Ἰησοῦς καί εἶπε: «Κάποιος ἄνθρωπος κατέβαινε ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ στήν Ἱεριχώ καί περιέπεσε σέ ληστές, οἱ ὁποῖοι καί τόν ἔγδυσαν καί τόν πλήγωσαν καί ἔφυγαν, ἀφοῦ τον ἄφησαν μισοπεθαμένο. 31 Κατά σύμπτωση, τότε, κάποιος ἱερέας κατέβαινε στό δρόμο ἐκεῖνο ἀλλά, ὅταν τόν εἶδε, πέρασε ἀπό τό ἀπέναντι μέρος. 32 Ὁμοίως τότε καί ἕνας Λευίτης, ὅταν ἦρθε στόν τόπο ἐκεῖνο καί εἶδε, πέρασε ἀπό τό ἀπέναντι μέρος. 33 Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης πού ὁδοιποροῦσε ἦρθε πρός αὐτόν καί ὅταν τόν εἶδε, τόν σπλαχνίστηκε. 34 Καί ἀφοῦ τόν πλησίασε, περιέδεσε τά τραύματά του, χύνοντας πάνω τους λάδι καί κρασί καί ἀφοῦ τόν ἀνέβασε πάνω στό δικό του ζῶο, τόν ἔφερε σέ ἕνα πανδοχεῖο καί τόν περιποιήθηκε. 35 Καί τήν ἑπομένη ἡμέρα, ἔβγαλε δύο δηνάρια καί τά ἔδωσε στόν πανδοχέα καί τοῦ εἶπε: «Περιποιήσου τον, καί ὅ,τι δαπανήσεις ἐπιπλέον, ἐγώ θά σοῦ τό ἀποδώσω ὅταν ἐπιστρέψω». 36 Ποιός ἀπό αὐτούς τούς τρεῖς νομίζεις ὅτι ἔγινε πλησίον σ’ αὐτόν πού ἔπεσε μέσα στούς ληστές;» 37 Αὐτός εἶπε: «Ἐκεῖνος πού ἔκανε τό ἔλεος σ’ αὐτόν». Τοῦ εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς: «Πήγαινε καί κάνε κι ἐσύ τό ἴδιο». (Λουκ. 10, 25-29).

Αὐτή ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου στό νέο, ἀπευθύνεται στόν καθένα μας χωριστά…!! Καλούμεθα ὅλοι μας ἀπό τόν Κύριό μας νά γίνωμε καλοί Σαμαρεῖται!!!! Αὐτός ὅμως ὁ ἀπόστολος τοῦ Κυρίου πού ἐξυμνεῖ περισσότερο τήν ἀγάπη εἶναι ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος καθ΄ ὑπερβολήν λόγου, λέγει τά ἀκόλουθα!!!

«Ἐάν μιλῶ τίς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀγγέλων, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη, ἔχω γίνει χαλκός πού δίνει ἤχους ἤ κύμβαλο πού βγάζει κρότους. 2 Καί ἐάν ἔχω χάρισμα προφητείας καί γνωρίζω ὅλα τά μυστήρια καί ὅλη τή γνώση, καί ἐάν ἔχω ὅλη τήν πίστη, ὥστε νά μετακινῶ βουνά, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη, δέν εἶμαι τίποτα. 3 Καί ἐάν μοιράσω σέ ἐλεημοσύνες ὅλη μου τήν περιουσία, καί ἐάν παραδώσω τό σῶμα μου, γιά νά καεῖ, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη, καμμία ὠφέλεια δέν ἔχω. 4 Ἡ ἀγάπη εἶναι μακρόθυμη, εἶναι γεμάτη ἀπό εὐμένεια, ἡ ἀγάπη δέν εἶναι ζηλότυπη, ἡ ἀγάπη δέν καυχᾶται, δέν εἶναι ὑπερήφανη, 5 δέν συμπεριφέρεται ἄσχημα, δέν ζητεῖ τό συμφέρον της, δέν ἐρεθίζεται, δέν λογαριάζει τό κακό, 6 δέν χαίρει γιά τήν ἀδικία, ἀλλά συγχαίρει στήν ἀλήθεια. 7 Ὅλα τά ἀνέχεται, ὅλα τά πιστεύει, ἐλπίζει γιά τό κάθε τι, ὅλα τά ὑπομένει. 8 Ἡ ἀγάπη ποτέ δέν θά παύσει νά ὑπάρχει. Ἐάν εἶναι προφητεῖες, θά καταργηθοῦν˙ ἐάν εἶναι γλώσσες, θά παύσουν˙ ἐάν εἶναι γνώση, θά καταργηθεῖ. 9 Γιατί μερική γνώση ἔχουμε καί μερική προφητεία. 10 Ἀλλά ὅταν ἔλθει τό τέλειο, τότε τό μερικό θά καταργηθεῖ. 11 Ὅταν ἤμουν νήπιο, μιλοῦσα σάν νήπιο, ἐσκεφτόμουν σάν νήπιο, καί ἐσυλλογιζόμουν σάν νήπιο. Ὅταν ἔγινα ἄνδρας, κατήργησα τούς νηπιακούς τρόπους. 12 Γιατί τώρα βλέπουμε σαν σέ καθρέφτη ἀμυδρῶς, τότε ὅμως θά βλέπουμε πρόσωπο πρός πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μερικῶς, ἀλλά τότε θά ἔχω πλήρη γνώση, ὅπως εἶναι καί ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ γιά μένα. 13 Ὥστε αὐτά τά τρία μένουν: πίστη, ἐλπίδα, ἀγάπη˙ μεγαλύτερη ὅμως ἀπό αὐτά εἶναι ἡ ἀγάπη!!!» ( Κορινθ Α’. 13,1-13).

Εἶναι μεγαλύτερη ἡ ἀγάπη διότι ἀπό τήν ἀγάπη πού ἔχουμε μεταξύ μας γνωριζόμαστε, ὅτι εἴμαστε ἀληθινοί μαθητές τοῦ Χριστοῦ.  «Καθώς ἐγώ σᾶς ἀγάπησα, ἔτσι καί ἐσεῖς νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο. 35 Ἀπό αὐτό θά ξέρουν ὅλοι ὅτι εἶστε μαθητές μου, ἐάν δηλαδή ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας». (Ἰωαν. 13,34-35)   «Αὐτήν τήν ἐντολή σᾶς δίνω, νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον» (Ἰωαν. 15,17).

Καί συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «Ἐσεῖς ὅμως, ἀδελφοί, εἶστε καλεσμένοι γιά τήν ἐλευθερία. Μόνο μήν παίρνετε τήν ἐλευθερία ὡς πρόφαση γιά σαρκικές ἀπολαύσεις, ἀλλά διά τῆς ἀγάπης νά ἐξυπηρετεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, 14 διότι ὅλος ὁ νόμος ἐκπληρώνεται μέ ἕνα λόγο, νά ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου. 15 Ἐάν ὅμως ὁ ἕνας δαγκώνει καί κατατρώγει τόν ἄλλο, προσέχετε μήπως καταφαγωθεῖτε μεταξύ σας!!!». (Γαλάτ. 5,13-15). 

Αὐτό ἀδελφοί μου, (ἡ ἀλληλοεξόντωση)  εἶναι μία προειδοποίηση πρός ὅλο τόν Ἑλληνικό λαό, πρός  κάθε χριστιανικη  οἰκογένεια  καί πρός ὅλο τόν κόσμο!!! Διότι ὁ Κύριός μας δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς τήν ἀλληλοεξόντωση, ἀλλά μᾶς λέγει: «Ὁ καθένας νά βαστάζει (μέ ἀγάπη) τά βάρη τοῦ ἄλλου καί ἔτσι θά ἐκπληρώσετε τό νόμο τοῦ Χριστοῦ». (Γαλ. 6, 2) «Μέ ἀγάπη ἀνυπόκριτη» (Ρωμ. 12, 9). «Ἐκεῖνος πού λέει ὅτι εἶναι στό φῶς, καί μισεῖ τόν ἀδελφό του, βρίσκεται ἀκόμη στό σκοτάδι.  10 Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, μένει στό φῶς καί δέν ὑπάρχει τίποτε νά τόν κάνει νά σκοντάψει. 11 Ἀλλά ἐκεῖνος πού μισεῖ τόν ἀδελφό του βρίσκεται στό σκοτάδι καί στό σκοτάδι περπατεῖ καί δέν ξέρει ποῦ πηγαίνει, γιατί τό σκοτάδι τύφλωσε τά μάτια του» (Ἰωαν. Α’.2,9-11). «Γιατί αὐτή εἶναι ἡ ἐντολή, τήν ὁποία ἀκούσατε ἀπό τήν ἀρχή: νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο. 12 Ὄχι ὅπως ὁ Κάϊν, πού ἦταν ἀπό τόν πονηρό καί ἔσφαξε τόν ἀδελφό του. Καί γιατί τόν ἔσφαξε; Γιατί τά ἔργα του ἦταν πονηρά, ἐνῶ τοῦ ἀδελφοῦ του ἦταν δίκαια. 13 Νά μή σᾶς φαίνεται παράξενο πρᾶγμα, ἀδελφοί μου, ἐάν ὁ κόσμος σᾶς μισεῖ. 14 Ἐμεῖς ξέρουμε, ὅτι ἔχουμε περάσει ἀπό τό θάνατο στή ζωή, γιατί ἀγαπᾶμε τούς ἀδελφούς˙ ἐκεῖνος πού δέν ἀγαπᾶ τούς ἀδελφούς, μένει μέσα στό θάνατο. 15 Ὅποιος μισεῖ τόν ἀδελφό του, εἶναι φονιᾶς, καί ξέρετε ὅτι κανένας φονιᾶς δέν ἔχει ζωή αἰώνιο μέσα του. 16 Μέ αὐτό γνωρίσαμε τί εἶναι  ἀγάπη: ὅτι ἐκεῖνος ἔδωκε τή ζωή του γιά μᾶς. Ἔτσι ὀφείλουμε καί ἐμεῖς νά δίνουμε τή ζωή μας ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν. 17 Ἀλλ΄ ἐάν ἕνας ἔχει τά πλούτη τοῦ κόσμου καί βλέπει τόν ἀδελφό του νά ἔχει ἀνάγκη καί ὅμως τοῦ κλείσει τήν καρδιά, πῶς εἶναι δυνατόν νά μένει μέσα του ἡ ἀγάπη γιά τό Θεό; 18 Παιδιά μου, νά μην ἀγαπᾶμε μέ λόγια οὔτε μέ τή γλῶσσα, ἀλλά μέ ΕΡΓΑ καί ΑΛΗΘΙΝΑ. 19 Μέ αὐτό ξέρουμε ὅτι εἴμαστε ἀπό τήν ἀλήθεια˙ καί θά καθησυχάσουμε τόν ἑαυτό μας ἐνώπιόν Του 20 σέ ὅ,τι ἡ καρδιά μᾶς κατακρίνει, διότι εἶναι μεγαλύτερος ὁ Θεός ἀπό τήν καρδιά μας καί τά ξέρει ὅλα. 21 Ἀγαπητοί, ἐάν ἡ καρδιά μας δέν μᾶς κατακρίνει, τότε ἔχουμε θάρρος νά πλησιάσουμε τόν Θεό 22 καί παίρνουμε ἀπό αὐτόν ὅ,τι ζητᾶμε, ἐπειδή τηροῦμε τίς ἐντολές του καί κάνουμε ἐκεῖνα πού τοῦ εἶναι ἀρεστά. 23 Καί αὐτή εἶναι ἡ ἐντολή του: νά πιστέψουμε στό ὄνομα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, σύμφωνα μέ τήν ἐντολή πού μᾶς ἔδωσε. 24 Ὅποιος τηρεῖ τίς ἐντολές του μένει ἐν τῷ Θεῷ καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ. Καί μέ αὐτό ξέρουμε ὅτι μένει μέσα μας: ἀπό τό Πνεῦμα, τό ὁποῖο μᾶς ἔδωσε». (Ιωαν.Α’.3,11-24)                                                                        
  Καί νά μήν φοβηθοῦμε ὅτι κάποιοι θά ἐκμεταλευτοῦν τήν ἀγάπη μας διότι: «Φόβος δέν ὑπάρχει στήν ἀγάπη, ἀλλά ἡ τέλεια ἀγάπη διώχνει τό φόβο, γιατί ὁ φόβος περιέχει τιμωρία, καί ἐκεῖνος πού φοβᾶται δέν εἶναι τέλειος στήν ἀγάπη» (Ἰωαν Α’. 4,18).  «Ἄν κάποιος πεῖ: «Ἀγαπῶ τό Θεό», ἀλλά μισεῖ τόν ἀδελφό του, εἶναι ψεύτης, διότι ἐκεῖνος πού δέν ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, τόν ὁποῖο ἔχει δεῖ, πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγαπᾶ τόν Θεό, τόν ὁποῖο δέν ἔχει δεῖ; 21 Αὐτήν τήν ἐντολή ἔχουμε ἀπό Αὐτόν: ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Θεό, νά ἀγαπᾶ καί τόν ἀδελφό του» (Ἰωαν Α’. 4,20-21). Αὐτά γράφει ὁ Εὐαγγελιστής τῆς Ἀγάπης!!!

Καί συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος σέ ἄλλη του ἐπιστολἠ: «ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος ἀδελφοί μου εἶναι Α Γ Α Π Η, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, ἀγαθωσύνη, πίστις, 23 πραότης, ἐγκράτεια. Ἐναντίων αὐτῶν δέν ὑπάρχει νόμος. 24 Ἀλλά ὅσοι ἀνήκουν στόν Ἰησοῦ Χριστό, ἐσταύρωσαν τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες.  25 Ἄν ζοῦμε διά τοῦ Πνεύματος, πρέπει νά βαδίζουμε καί κατά τό Πνεῦμα. Ἄς μή γινόμαστε κενόδοξοι, προκαλοῦντες ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί φθονοῦντες ὁ ἕνας τόν ἄλλο»!!! (Γαλ. 5,22-24). Ἐπειδή ἡ ἀγάπη εἶναι ἄφθονη, μόνο ὅταν εἶναι…ἄ-φθονη!!! (δέν περιέχει ἴχνη φθόνου). Καί πρέπει νά ἔχουμε ἄφθονη καί ἄ-φθονη ἀγάπη μεταξύ μας, χωρίς ψεῦδος καί ἀπάτη, διότι: «εἴμαστε μέλη ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου». (Ἐφεσ. 4,25)  «Καί πάνω ἀπ΄ ὅλα πρέπει νά ἐνδυθοῦμε τήν Ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι σύνδεσμος τῆς τελειότητας» (Κολασ. 3,14).

Σύνδεσμος τελειότητας ἡ Ἀγάπη!!! Νά, λοιπόν, πού αὐτές οἱ δύο λέξεις (Ἀγάπη καί Τελειότητα) πᾶνε μαζί!!!  Μᾶς ἀνεβάζουν στόν θρόνο τοῦ  Θεοῦ σάν δύο φτερά ἀγγελικά πού δέν μᾶς ἀφήνουν νά πέσουμε στό βάραθρο τῆς ἀπωλείας! Μᾶς ἑνώνουν πληρέστερα μέ τόν Θεό καί μεταξύ μας σέ μία σχέση ἁρμονίας!!! Ἡ ἀγάπη καί ἡ τελειότητα στήν χριστιανική ζωή μας εἶναι δύο βασικές προυποθέσεις, γιά νά φθάσουμε στό ποθούμενο, πού δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό τήν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ!!!                                                            

 Ἀναρωτήθηκα καί ἄρχισα νά ψάχνω ποῦ καί πῶς μᾶς  ζητᾶ ὁ Κύριος τήν τελειότητα καί κατέφυγα πάλι μέσα στό πέλαγος τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ὁ λόγος Του!!!

                                                       

                                                           ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ   
                                                                            

 «Ἄς προχωροῦμε πρός τήν τελειότητα» μᾶς παραγγέλει ὁ ἀπ. Παῦλος (Ἑβρ. 6,1)

 «Καί ἡ ὑπομονή μας ἄς κάνει τέλειο ἔργο, γιά νά εἶστε Τέλειοι καί ὁλοκληρωμένοι, καί νά μή ὑστερεῖτε σέ τίποτε» (Ἰακ. 1,4). «μέχρι νά φθάσουμε ὅλοι στήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τῆς πλήρους γνώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, σέ ἄνθρωπο Τέλειο, στό μέτρο τοῦ τελείου ἀναστήματος τοῦ Χριστοῦ». (Ἐφεσ. 4,13) Διότι πρέπει: «νά παρουσιάσουμε κάθε ἄνθρωπο Τέλειο στό Χριστό» (Κολασ. 1,28).  Ἄν καί ἡ τελειότητα δέν εἶναι δική μας, ἀλλά:  «Κάθε δόσις καλή καί κάθε δῶρο Τέλειο εἶναι ἀπό ἐπάνω, ἔρχεται ἀπό τόν Πατέρα τῶν φώτων» (Ἰακ. 1,17).

Ἐμεῖς ὅμως συμμετέχουμε μέ τόν ἀγῶνα μας, γιά νά πλησιάσουμε τήν τελειότητα, ἀκούγοντας τόν Κύριό μας νά μᾶς λέει συνεχῶς μέ παράπονο ἐπειδή πάντα ὑστεροῦμε ὡς πρός τήν πλήρη τελειότητα, ὅτι: «δέν βρῆκα τά ἔργα σου Τέλεια ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου» (Ἀποκ. 3,2).

   «Γράψε: Μακάριοι εἶναι εἰς τό ἑξῆς οἱ νεκροί πού πεθαίνουν ἐν  Κυρίῳ. Ναί», λέει τό Πνεῦμα, «γιά νά ἀναπαυθοῦν ἀπό τούς κόπους τους, γιατί τά ἔργα τους τούς ἀκολουθοῦν» (Ἀποκ. 14,13). «Καί εἶδα τούς νεκρούς, μεγάλους καί μικρούς νά στέκονται μπροστά στό θρόνο, καί ἀνοίχθηκαν βιβλία. Ὕστερα ἀνοίχθηκε ἄλλο βιβλίο, τό ὁποῖο εἶναι τό βιβλίο τῆς ζωῆς, καί κρίθηκαν οἱ νεκροί ἀπό τά γραμμένα στά βιβλία, σύμφωνα μέ τά ἔργα τους» (Ἀποκ. 20,12). «Ὅποιος κάνει τό κακό ἄς κάνει ἀκόμα τό κακό, ὁ ρυπαρός ἄς εἶναι ἀκόμη ρυπαρός, ὁ καλός ἄς κάνει ἀκόμα τό καλό καί ὁ ἅγιος ἄς ἁγιασθεῖ ἀκόμα». 12 Ἰδού ἔρχομαι γρήγορα, καί φέρνω μαζί μου τήν ἀνταμοιβή μου, γιά νά ἀποδώσω στόν καθένα σύμφωνα μέ  τό ἔργο του» (Ἀποκ. 22,11-12).

Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι κατά τήν τελική κρίση τοῦ Κυρίου ἐξετάζονται τά ἔργα ἀγάπης πού ἔχουμε δείξει πρός τόν πλησίον μας καί ὁ πλησίον μας δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό πού βρίσκεται στό πρόσωπο τοῦ κάθε ἀδελφοῦ μας!!!

«Ὅταν δέ ἔλθει ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου μέ ὅλη του τήν δόξα καί ὅλοι οἱ ἄγγελοι μαζί του, τότε θά καθήσει στό θρόνο τῆς δόξης του 32 καί θά συναχθοῦν ἐνώπιόν του ὅλα τά ἔθνη καί θά χωρίσει τούς μέν ἀπό τούς δέ, ὅπως ὁ βοσκός χωρίζει τά πρόβατα ἀπό τά κατσίκια  33 καί θά τοποθετήσει τά μέν πρόβατα πρός τά δεξιά του, τά δέ κατσίκια πρός τά ἀριστερά του. 34 Τότε θά πεῖ ὁ βασιλιᾶς σ’ ἐκείνους πού θά εἶναι πρός τά δεξιά του:« Ἐλᾶτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατέρα μου, κληρονομήσατε τήν βασιλεία, ἡ ὁποία εἶναι ἑτοιμασμένη γιά σᾶς ἀπό τόν καιρό τῆς  δημιουργίας τοῦ κόσμου. 35 Διότι ἐπείνασα καί μοῦ δώσατε νά φάω, ἐδίψασα καί μοῦ δώσατε νά πιῶ, ξένος ἤμουνα καί μέ πήρατε στό σπίτι, 36 γυμνός ἤμουνα καί μέ ντύσατε, ἀρρώστησα καί μέ ἐπισκεφθήκατε, στή φυλακή ἤμουνα καί ἤλθατε σέ μένα». 37 Τότε θά τοῦ ἀποκριθοῦν οἱ δίκαιοι καί θά ποῦν: «Κύριε, πότε σέ εἴδαμε νά πεινᾶς καί σέ θρέψαμε, ἤ νά διψᾶς καί σοῦ δώσαμε νά πιεῖς; 38 Πότε δέ σέ εἴδαμε ξένο καί σέ πήραμε στό σπίτι ἤ γυμνό καί σέ ντύσαμε; 39 Πότε σέ εἴδαμε ἄρρωστο ἤ φυλακισμένο καί ἤλθαμε σέ σένα»;  40 Ὁ βασιλιᾶς θά ἀπαντήσει καί θά τούς πεῖ: «Ἀλήθεια σᾶς λέω, ὅ,τι κάνατε σέ ἕνα ἀπό τούτους τούς ἀσήμαντους ἀδελφούς μου, σέ μένα τό κάνατε»

  41 Τότε θά πεῖ καί σ’ ἐκείνους, πού θά εἶναι πρός τά ἀριστερά: «Φύγετε ἀπό μένα, καταραμένοι, στήν αἰώνια φωτιά, πού ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιά τό διάβολο καί τούς ἀγγέλους του, 42 διότι ἐπείνασα καί δέν μοῦ δώσατε νά φάω, ἐδίψασα καί δέν μοῦ δώσατε νά πιῶ,  43 ξένος ἤμουνα καί δέν μέ πήρατε στό σπίτι, γυμνός ἤμουνα καί δέν μέ ντύσατε, ἀσθενής ἤμουνα καί φυλακισμένος καί δέν μ’ ἐπισκεφθήκατε». 44 Τότε θά ἀποκριθοῦν καί αὐτοί καί θά ποῦν: «Κύριε, πότε σέ εἴδαμε νά πεινᾶς ἤ νά διψᾶς καί νά εἶσαι ξένος ἤ γυμνός ἤ ἀσθενής ἤ φυλακισμένος καί δέν σέ ὑπηρετήσαμε»; 45 Τότε θά ἀποκριθεῖ σ’ αὐτούς καί θά πεῖ: «Ἀλήθεια σᾶς λέω, ὅ,τι δέν κάνατε σ’ ἕναν ἀπό τούς ἀσήμαντους τούτους, οὔτε σ’ ἐμένα τό κάνατε». 46 Καί αὐτοί θά μεταβοῦν σέ κόλαση αἰώνια, οἱ δέ δίκαιοι σέ ζωή αἰώνια» (Ματθ. 25,31-46).

Γι αὐτό οἱ πατέρες στό  Ἅγιον  Ὄρος λένε, «ἀνέπαυσες τόν ἀδελφόν σου, ἀνέπαυσες τόν Χριστόν σου»!!!

Ὅπως βλέπουμε, ἀδελφοί μου, ὁ Κύριός μας, θέλει ἔργα ἀγάπης, ἔργα τελειότητος, ἔργα σωτηρίας!!! Τί πρέπει νά κάνουμε, γιά νά ἔχουμε τά πόδια μας ἐλαφριά χωρίς βαρίδια, ὥστε νά τρέξουμε εὔκολα τόν δρόμο πρός τήν τελειότητα; Σ΄ αὐτό τό πολύ μεγάλο ἐρώτημα θά μᾶς ἀπαντήσει ὁ ἴδιος ὁ Τέλειος Ἰησοῦς Χριστός μας!!!

«Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί καλό πρέπει νά κάνω, γιά νά ἔχω αἰώνια ζωή;» 17 Αὐτός δέ τοῦ εἶπε: «Γιατί μέ λές ἀγαθό; Κανένας δέν εἶναι ἀγαθός, παρά μόνο ἕνας, ὁ Θεός!!! Ἐάν θέλεις νά μπεῖς στή ζωή, τήρησε τίς ἐντολές». 18 Λέει σ΄ αὐτόν: «Ποιές;». Ὁ δέ Ἰησοῦς ἀπάντησε: «Τό νά μή φονεύσεις, νά μή μοιχεύσεις, νά μήν κλέψεις, νά μήν ψευδομαρτυρήσεις, 19 νά τιμᾶς τόν πατέρα καί τή μητέρα, καί νά ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου ὅπως τόν ἑαυτό σου». 20 Λέει σ΄ αὐτόν ὁ νέος: «Ὅλα αὐτά τά φύλαξα ἀπό τή νεότητά μου. Σέ τί ἀκόμα ὑστερῶ;» 21 Τότε τοῦ εἶπε ὁ Ἰησοῦς: «Ἐάν θέλεις νά εἶσαι Τ Ε Λ Ε Ι Ο Σ, πήγαινε καί πούλησε ὅσα ἔχεις καί μοίρασέ τα στούς φτωχούς, καί θά ἔχεις θησαυρό στούς οὐρανούς, καί ἔλα ἀκολούθησέ με» (Ματθ. 19,16-21). Αὐτή εἶναι ἡ πιό ξεκάθαρη ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ, σέ ὅσους προσπαθοῦν μέ …. εὐσεβοφάνειες νά πλησιάσουν τόν Θεό ὡς «τέλειοι»!!! Μέ  αὐτή τήν ἀπάντηση μᾶς ζητᾶ ὁ Κύριός μας, γιά νά εἴμαστε ἀληθινοί μαθητές του, νά ἀφήσουμε τά γήινα, καί νά ἐπιλέξουμε τά Ἅ-για (τά μή γή-ινα)!!! Νά καταφρονήσουμε τόν χρυσό καί νά ἐπιλέξουμε τόν Χριστό στή ζωή μας!!! Νά ἀπαρνηθοῦμε τόν Μαμωνᾶ καί νά βάλουμε γιά Κύριό μας στή ζωή μας τόν Ἰησοῦ Χριστό, διότι: «Δέν μπορεῖτε νά δουλεύετε τόν Θεό καί τόν Μαμωνᾶ» (Λουκ. 16,13).

Καί διότι εἶπε: «Μή θησαυρίζετε γιά τόν ἑαυτό σας θησαυρούς στή γῆ, ὅπου ὁ σκόρος καί ἡ σαπίλα τούς καταστρέφουν καί ὅπου οἱ κλέφτες κάνουν διάρρηξη καί τούς κλέβουν, 20 ἀλλά θησαυρίζετε γιά τόν ἑαυτό σας θησαυρούς στόν οὐρανό, ὅπου οὔτε σκόρος οὔτε σαπίλα τούς καταστρέφει καί ὅπου κλέφτες δέν κάνουν διάρρηξη. 21 Γιατί ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σου, ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ ΚΑΡΔΙΑ σου» (Ματθ. 6,19-21). Εἶπε ἀκόμη: «Γι’ αυτό σᾶς λέω: μή μεριμνᾶτε γιά τή ζωή σας, τί θά φᾶτε ἤ τί θά πιεῖτε, οὔτε γιά τό σῶμα σας τί θά φορέσετε. Δέν ἀξίζει ἡ ζωή περισσότερο ἀπό τήν τροφή καί τό σῶμα ἀπό τό ἔνδυμα; 26 Κοιτάξτε τά πτηνά τοῦ οὐρανοῦ, οὔτε σπέρνουν οὔτε θερίζουν οὔτε ἀποθηκεύουν, καί ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος τά τρέφει. Δέν ἔχετε ἐσεῖς μεγαλύτερη ἀξία ἀπό αὐτά; 27 Ποιός δέ ἀπό ἐσᾶς, ὅσο κι ἄν ἔχει φροντίσει, μπορεῖ νά προσθέσει στό ἀνάστημά του ἕναν πήχη;  8 Καί γιατί μεριμνᾶτε γιά ἐνδύματα; Παρατηρεῖστε τά κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνουν, οὔτε κοπιάζουν, οὔτε γνέθουν, 29 ἀλλά σᾶς λέω ὅτι οὔτε ὁ Σολομών σέ ὅλη του τή δόξα δέν ντύθηκε σαν ἕνα ἀπό αὐτά. 30  Ἐάν τό χορτάρι τοῦ ἀγροῦ, πού σήμερα ὑπάρχει καί αὔριο τό ρίχνουν στό φοῦρνο, ὁ Θεός τό ντύνει τόσο ὡραῖα, πόσο περισσότερο ἐσᾶς, ὀλιγόπιστοι;  31 Μή μεριμνᾶτε λοιπόν καί μή λέτε: «Τί θά φᾶμε»; ἤ «Τί θά πιοῦμε»; ἤ «Τί θά ντυθοῦμε»; 32 Γιατί ὅλα αὐτά τά ἐπιδιώκουν οἱ ἐθνικοί. Γνωρίζει ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος ὅτι ἔχετε ἀνάγκη ἀπ΄ ὅλα αὐτά. 33 Ζητᾶτε πρῶτα τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τή δικαιοσύνη του καί τότε ὅλα αὐτά θά σᾶς χορηγηθοῦν. 34 Μή μεριμνᾶτε, λοιπόν, γιά τήν αὔριο, διότι ἡ αὐριανή ἡμέρα θά φροντίσει γιά τά δικά της πράγματα. Φθάνει ἡ στενοχώρια τῆς ἡμέρας» (Ματθ. 6,25-34).

Καί ἐπίσης πρόσθεσε: «Ἐκεῖνος πού ἀγαπάει πατέρα ἤ μητέρα περισσότερο ἀπό ἐμένα δέν μοῦ εἶναι ἄξιος. Καί ἐκεῖνος πού ἀγαπάει γιό ἤ θυγατέρα περισσότερο ἀπό ἐμένα δέν μοῦ εἶναι ἄξιος. 38 Καί ἐκεῖνος πού δέν παίρνει τό σταυρό του καί δέν μέ ἀκολουθεῖ δέν μοῦ εἶναι ἄξιος. 39 Ἐκεῖνος, πού ζητεῖ νά σώσει τή ζωή του, θά τήν χάσει, καί ἐκεῖνος, πού θά χάσει τή ζωή του ἐξ αἰτίας μου, αὐτός θά τήν σώσει. Καί ὅποιος θά δώσει σέ ἕναν ἀπό τούς μικρούς τούτους ἕνα μόνο ποτήρι κρύο νερό, διότι εἶναι μαθητής μου, σᾶς βεβαιῶ ὅτι δέν θά χάσει τήν ἀνταμοιβή του» (Ματθ. 10,37-39 καί 42). 

«Ὅλα ὅσα θέλετε, λοιπόν, νά σᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, κάνετε καί σεῖς τά ἴδια σ’ αὐτούς. Αὐτός εἶναι ὁ νόμος καί οἱ προφῆτες» ( Ματθ. 7,12).

«Ἐάν κανείς θέλει νά μέ ἀκολουθήσει, ἄς ἀπαρνηθεῖ τόν ἑαυτό του καί ἄς σηκώσει τόν σταυρό του καί ἄς μέ ἀκολουθήσει. 25 Διότι ὅποιος θέλει νά σώσει τή ζωή του, αὐτός θά τήν χάσει. Ἐκεῖνος δέ πού θά χάσει τή ζωή του ἐξαιτίας μου θά τήν βρεῖ. 26 Διότι τί ἔχει νά ὠφεληθεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἐάν κερδίσει ὅλο τόν κόσμο, ζημιωθεῖ δέ τήν ψυχή του; Ἤ τί εἶναι δυνατόν νά δώσει ὁ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς του;  27 Διότι μέλλει νά ἔλθει ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου μέσα στή δόξα τοῦ Πατέρα του μαζί μέ τούς ἀγγέλους του, καί τότε θά ἀνταμείψει καθένα σύμφωνα μέ ὅ,τι ἔκανε». (Ματθ. 16,24-27).

Μπορεῖ κάποιος νά ἀπαρνηθεῖ τόν ἑαυτό του καί νά σηκώσει τόν Σταυρό του καί νά ἀκολουθήσει τόν Κύριο, χωρίς νά ἔχει πρῶτα ἀποχωριστεῖ ἀπό ὅλα τά ὑπάρχοντά του; Ἀσφαλῶς … Ο Χ Ι !!! Διότι ἡ περιουσία «δένει» τόν ἄνθρωπο μέ τίς μέριμνες τοῦ βίου καί τόν κρατᾶ σέ συνεχῆ ἀπασχόληση κυρίως μέ τήν συνεχῆ αὔξηση τοῦ πλούτου του καί ὁ λογισμός αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι προσανατολισμένος στίς χρηματιστηριακές συναλλαγές!!! Μᾶς λέγει μέ καταπληκτική ἀκρίβεια ὁ Κυριός μας τό πόσο δύσκολο εἶναι νά μπεῖ ἕνας ἰδιοκτήτης πλούσιος στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν!!!

«Παιδιά μου, πόσο δύσκολο εἶναι γιά ἐκείνους πού ἔχουν τήν ἐμπιστοσύνη τους στά χρήματα νά μποῦν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.  25 Εἶναι εὐκολώτερο νά περάσει μία καμήλα ἀπό τήν τρύπα μιᾶς βελόνας παρά νά μπεῖ πλούσιος στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ». 26 Ἀλλά αὐτοί ἐδοκίμαζαν μεγαλύτερη ἔκπληξη καί ἔλεγαν μεταξύ τους: «Τότε ποιός μπορεῖ νά σωθεῖ;» 27 Ὁ Ἰησοῦς τούς κοίταξε κατά πρόσωπο καί λέει: «Γιά τούς ἀνθρώπους αὐτό εἶναι ΑΔΥΝΑΤΟ, ἀλλά ὄχι γιά τό Θεό. Ὅλα εἶναι δυνατά στό Θεό». 28 Τότε ἄρχισε ὁ Πέτρος νά τοῦ λέει: «Νά, ἐμεῖς τά ἀφήσαμε ὅλα καί σέ ἀκολουθήσαμε». 29 Ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «Ἀλήθεια σᾶς λέω, δέν ὑπάρχει κανείς πού ἄφησε σπίτι ἤ ἀδελφούς ἤ ἀδελφές ἤ μητέρα ἤ πατέρα ἤ παιδιά ἤ χωράφια, ἐξαιτίας ἐμοῦ καί τοῦ εὐαγγελίου, 30 πού δέν θά λάβει ἑκατό φορές περισσότερα τώρα, στόν κόσμο αὐτόν σπίτια καί ἀδελφούς καί ἀδελφές καί μητέρες καί παιδιά καί χωράφια ἐν μέσῳ διωγμῶν, εἰς δέ τόν μέλλοντα κόσμο ζωή αἰώνια. 31 Πολλοί πού εἶναι πρῶτοι θά γίνουν τελευταῖοι, καί οἱ τελευταῖοι πρῶτοι» (Μαρκ. 10,24-31).

Ἀπό ὅλα τά ἀνωτέρω, προκύπτει τό συμπέρασμα ὅτι μᾶς ζητᾶ ὁ Κύριος τήν Τέλεια αὐταπάρνηση καί ὄχι κάποιες χλιαρές εὐσεβοφάνειες πού περιορίζονται στό ἄναμα κάποιων κεριῶν,  στήν σχολαστικότητα κάποιων νηστειῶν, στήν ἐπιμέλεια κάποιων προσευχῶν καί στήν ἀνταπόκριση μας σέ κάποιες «θρησκευτικές» μας ὑποχρεώσεις. Ὁ Κύριός μας εἶναι σαφέστατος!!! «Πουλήστε τά ὑπάρχοντά σας καί δῶστε ἐλεημοσύνη. Κάνετε γιά τόν ἑαυτό σας βαλάντια πού δέν παλιώνουν, θησαυρό ἀνεξάντλητο στούς οὐρανούς, ὅπου κλέφτης δέν πλησιάζει, οὔτε σκόρος καταστρέφει,  34 γιατί ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σας» (Λουκ. 12,33-34). 

           Ἐκεῖ πού εἶναι ὁ θησαυρός μας ἐκεῖ εἶναι καί ἡ καρδιά μας!!! Ὅταν ἔχουμε, λοιπόν, θησαυρούς ἐπιγείους στήν καρδιά μας, αὐτή δέν μπορεῖ νά φτερουγίσει πρός θησαυρούς Ἐπουρανίους!!!

 «Ἐάν κάποιος ἔρχεται σ΄ ἐμένα καί δέν μισεῖ τόν πατέρα του καί τήν μητέρα του καί γυναῖκα καί παιδιά καί ἀδελφούς καί ἀδελφές, ἀκόμη δέ καί τή ζωή του, δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου. 27 Καί ὅποιος δέν βαστάζει τόν σταυρό του καί μέ ἀκολουθεῖ δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου. 28 Ποιός ἀπό σᾶς, ἐάν θέλει νά οἰκοδομήσει ἕναν πύργο, δέν κάθεται πρῶτα νά λογαριάσει τή δαπάνη, γιά νά δεῖ ἄν ἔχει χρήματα νά τόν ἀποτελειώσει; 29 Μήπως συμβεῖ, ὅταν βάλει τά θεμέλια καί δέν μπορέσει νά τόν ἀποτελειώσει, νά ἀρχίσουν ὅλοι ὅσοι τόν βλέπουν νά τόν εἰρωνεύονται 30 καί νά λένε ὅτι αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἄρχισε νά οἰκοδομεῖ ἀλλά δέν μπόρεσε νά τό ἀποτελειώσει;  31 Ἤ ποιός βασιλιᾶς, ὅταν πρόκειται νά πολεμήσει ἕναν ἄλλο βασιλιᾶ, δέν κάθεται πρῶτα νά σκεφθεῖ, ἐάν μέ δέκα χιλιάδες ἄνδρες μπορεῖ νά ἀντιμετωπίσει ἐκεῖνον πού ἔρχεται ἐναντίον του μέ εἴκοσι χιλιάδες; 32 Ἐάν δέν μπορεῖ, τότε, ἐνῶ αὐτός εἶναι ἀκόμα μακριά, στέλνει ἀπεσταλμένους καί ζητεῖ διαπραγματεύσεις περί εἰρήνης.  33 Ἔτσι, καί ὅποιος ἀπό ἐσᾶς δέν ἀπαρνιέται ὅλα τά ὑπάρχοντά του, δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου» (Λουκ. 14,26-33).

Δέν μπορεῖ, ἀδελφοί μου, κάποιος νά εἶναι μαθητής τοῦ Χριστοῦ, ἄν δέν ἀπαρνηθεῖ ὅλα τά ὑπάρχοντά του!!! Πολύ, μά πολύ μεγάλος ὁ λόγος αὐτός τοῦ Κυρίου μας!!! Ποιός, λοιπόν, ἀπό ἐμᾶς εἶναι μαθητής τοῦ Χριστοῦ; Ὅταν κρατᾶμε τά «ὑπάρχοντά» μας γιά τόν ἑαυτό μας; Αὐτό εἶναι ἕνα πολύ μεγάλο ἐρώτημα πού θά πρέπει νά μᾶς προβληματίσει ὅλους μας πολύ ἔντονα!!!

Μαθητές τοῦ Χριστοῦ, πού ζοῦν σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία Του εἶναι οἱ … ἀκόλουθοι!!!

«Νά ἐμεῖς, πού ἀφήσαμε ΟΛΑ καί σέ ἀκολουθήσαμε˙ τί λοιπόν θά ἀπολαύσουμε;»  28 Ὁ δέ Ἰησοῦς τούς εἶπε: «Ἀλήθεια σᾶς λέω, ὅτι ἐσεῖς πού μέ ἀκολουθήσατε, ὅταν ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά καθίσει στό θρόνο τῆς δόξης του στή Νέα Δημιουργία, θά καθίσετε καί σεῖς σέ δώδεκα θρόνους, γιά νά κρίνετε τίς δώδεκα φυλές τοῦ Ἰσραήλ. 29 Καί καθένας πού ἄφησε σπίτια ἤ ἀδελφούς ἤ ἀδελφές ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναῖκα ἤ παιδιά ἤ χωράφια γιά τό ὄνόμά μου, θά πάρει ἑκατό φορές  περισσότερα καί θά κληρονομήσει ζωή αἰώνια. 30 Πολλοί δέ, οἱ ὁποῖοι εἶναι πρῶτοι, θά γίνουν τελευταῖοι καί ἐκεῖνοι πού εἶναι τελευταῖοι θά γίνουν πρῶτοι» (Ματθ. 19, 27-30).

Μαθητές, λοιπόν,  τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τά ἀφήνουν ΟΛΑ !!!! Εἶναι οἱ ἀκτήμονες! Εἶναι ἐκεῖνοι πού ἀκολουθοῦν τήν Κοινοβιακή  χορεία τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ! Ζοῦν κοντά στό Χριστό μέ Κοινοκτημοσύνη!!! Εἶναι ἐκεῖνοι πού βιώνουν τήν ἀκτημοσύνη μέσα στήν Κοινοκτημοσύνη!!!

Διότι δέν μπορεῖς νά ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου, ὅταν κρατᾶς τά ὑπάρχοντά σου μόνο γιά τόν ἑαυτό σου!!! Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τόν πλησίον του σάν τόν ἑαυτό του, τόν τοποθετεῖ ἐκεῖ ὅπου ἔχει τοποθετήσει καί τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του. Δηλαδή στά ὑπάρχοντά του!!! Ἐκεῖνος ὅμως πού εἶναι προσκολημενος στό … δικό «του»  καί στήν ἰδιο-κτησία «του», ἀκολουθεῖ τήν πορεία ὅλων ὅσων οἰκειοποιήθησαν χρήματα γιά λογαριασμό τους καί καταστράφησαν!!! Αὐτοί εἶναι οἱ ἀκόλουθοι:

                                  ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟΥ  ΠΛΟΥΤΟΥ

Ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης! Εἶναι ἡ  πιό τραγική περίπτωση φιλαργύριας πού γνώρισε ἡ ἀνθρωπότητα! Καί μόνο αὐτή ἡ καταπληκτική καταστροφή ἑνός ἀνθρώπου πού ἀντάλλαξε Χριστό μέ ἀργύρια, θά ἔπρεπε νά μᾶς κάνει νά ἀπεχθανόμαστε τόν ἰδιοκτησιακό πλοῦτο σάν ἕνα πολύ ἐλκυστικό, ἀλλά καί ταυτοχρόνως θανατηφόρο δηλητήριο!!! Ἴσως σκέπτονται κάποιοι, ὅτι ἔχουν δικά τους χρήματα, τά ὁποῖα ἀπέκτησαν μέ ἔντιμο τρόπο, χωρίς νά ἔχουν προδώσει τήν πίστη τους καί εἶναι εὐκατάστατοι μέ τόν τίμιο ἰδρῶτα τους! Γι αὐτούς τούς «εὐκατάστατους» ὁ Κύριος μᾶς λέγει: «Ἀλήθεια σᾶς λέω, ὅτι ΔΥΣΚΟΛΑ πλούσιος ἄνθρωπος θά μπεῖ στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 24 Πάλι σᾶς λέγω, ὅτι εἶναι εὐκολότερο νά περάσει μία καμήλα ἀπό τήν τρύπα μιᾶς βελόνας παρά πλούσιος νά μπεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ». (Ματθ. 19,23-24) Διότι τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ πρέπει νά τήν δεχθοῦμε σάν τά μικρά παιδιά, πού παίζουν ἀνέμελα χωρίς νά νιώθουν ἀνασφάλεια, ὥστε νά ἐπιδίδονται σέ οἰκονομικές «ἀνθρωποφαγίες» προσπαθῶντας νά κορέσουν τήν ἀχόρταγη πλεονεξία τους, ὅπως κάνουν συνήθως οἱ ἐραστές τοῦ πλούτου!!!

«Ἀφῆστε τά παιδιά καί μήν τά ἐμποδίζετε νά ἔλθουν σ΄ ἐμένα, γιατί σέ τέτοιους ἀνήκει ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν!» (Ματθ. 19,14).

Ἕνα ἀκόμα θύμα τοῦ σφετερισμοῦ χρημάτων γιά λογαριασμό του εἶναι ἡ χαρακτηριστική περίπτωση τοῦ «ἀσώτου υἱοῦ»!!! Στήν παραβολή αὐτή παρουσιάζεται ἀνάγλυφα ἡ καταστροφή ἑνός νέου πού ἐξαπατήθηκε ἀπό τήν οἰκειοποίηση χρημάτων γιά λογαριασμό του, ἀπό τό πατρικό του Κοινοβιακό σπίτι.

«Κάποιος ἄνθρωπος εἶχε δύο γιούς. 12 Καί ὁ νεώτερος ἀπό αὐτούς εἶπε στόν πατέρα του: «Πατέρα, δῶσε μου τό μερίδιο τῆς περιουσίας πού ἀναλογεῖ σ΄ ἐμένα». Καί μοίρασε σ’ αὐτούς τήν περιουσία. 13 Καί μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, ὁ νεώτερος γιός ἐμάζεψε ὅλα καί ταξίδεψε σέ μακρινή χώρα καί ἐκεῖ σπατάλησε τήν περιουσία του ζῶν ἄσωτη ζωή.  14 Ὅταν ἐξόδεψε ὅτι εἶχε, ἔγινε μεγάλη πεῖνα στή χώρα ἐκείνη, καί αὐτός ἄρχισε νά στερεῖται. 15 Καί πῆγε καί προσκολλήθηκε σέ ἕναν ἀπό τούς πολίτες τῆς χώρας ἐκείνης, ὁ ὁποῖος τόν ἔστειλε στά χωράφια του νά βόσκει χοίρους.  16 Καί ἐπιθυμοῦσε νά γεμίσει τήν κοιλιά του ἀπό τά ξυλοκέρατα πού ἔτρωγαν οἱ χοῖροι, καί κανείς δέν τοῦ ἔδινε τίποτε. 17 Τότε συνῆλθε στόν ἑαυτό του καί εἶπε: «Πόσοι μισθωτοί ἐργάτες τοῦ πατέρα μου ἔχουν ἀρκετοί τροφή καί τούς περισσεύει, ἐνῶ ἐγώ χάνομαι ἀπό τήν πεῖνα.  18 Θἀ σηκωθῶ καί θά πάω στόν πατέρα μου καί θά τοῦ πῶ: Πατέρα, ἁμάρτησα κατά τοῦ οὐρανοῦ καί ἐνώπιόν σου, 19 δέν εἶμαι πλέον ἄξιος νά ὀνομάζομαι γιός σου. Κάνε με σάν ἕνα ἀπό τούς μισθωτούς ἐργάτες σου». 20 Καί σηκώθηκε καί ἦλθε στόν πατέρα του. Ἐνῶ δέ ἦταν ἀκόμη μακριά, τόν εἶδε ὁ πατέρας του καί τόν σπλαχνίστηκε καί ἔτρεξε καί ἔπεσε στόν τράχηλό του καί τόν κατεφίλησε. 21 Τοῦ εἶπε δέ ὁ γιός: «Πατέρα, ἁμάρτησα κατά τοῦ οὐρανοῦ καί ἐνώπιόν σου καί δέν εἶμαι πλέον ἄξιος νά ὀνομάζομαι γιός σου».  22 Ἀλλά ὁ πατέρας εἶπε στούς δούλους του: «Βγάλτε τήν στολή τήν πρώτη καί ντύστε τον καί δῶστε του δαχτυλίδι γιά τό δάχτυλό του καί ὑποδήματα γιά τά πόδια του, 23 καί φέρτε τό θρεμμένο μοσχάρι καί σφάξτε το καί ἄς φᾶμε καί ἄς εὐφρανθοῦμε, 24 γιατί ὁ γιός μου αὐτός ἦταν νεκρός καί ξανάζησε, ἦταν χαμένος καί βρέθηκε». Καί ἄρχισαν νά εὐφραίνονται. 25 Ὁ γιός του ὅμως ὁ μεγαλύτερος ἦταν στό χωράφι καί ὅταν ἐπέστρεφε, καθώς πλησίαζε στό σπίτι, ἄκουσε μουσική καί χορούς. 26 Ἐκάλεσε τότε ἕναν ἀπό τούς ὑπηρέτες καί ρώτησε τί σήμαιναν αὐτά. 27 Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε:« Ἦλθε ὁ ἀδελφός σου, καί ὁ πατέρας σου ἔσφαξε τό θρεμμένο μοσχάρι, γιατί τόν ἀπέκτησε πάλι ὑγιή». 28 Αὐτός ὅμως ἐθύμωσε καί δέν ἤθελε νά μπεῖ. Ὁ πατέρας του βγῆκε ἔξω καί τόν παρακαλοῦσε, 29 ἀλλά αὐτός ἀποκρίθηκε στόν πατέρα του: «Τόσα χρόνια σέ δουλεύω καί ποτέ δέν παρέβηκα ἐντολή σου, σ΄ ἐμένα ὅμως ποτέ δέν ἔδωσες οὔτε ἕνα κατσίκι, γιά νά διασκεδάσω μέ τούς φίλους μου. 30 Ὅταν ὅμως ἦλθε ὁ γιός σου αὐτός, πού κατέφαγε τήν περιουσία σου μέ πόρνες, ἔσφαξες γι’ αὐτόν τό θρεμμένο μοσχάρι»! 31 Ὁ πατέρας τοῦ εἶπε: «Παιδί μου, ἐσύ εἶσαι πάντοτε μαζί μου καί ὅ,τι ἔχω εἶναι δικό σου. 32 Ἔπρεπε νά εὐφρανθοῦμε καί νά χαροῦμε, γιατί ὁ ἀδελφός σου αὐτός ἦταν νεκρός καί ἀνέζησε˙ χαμένος ἦταν καί βρέθηκε» (Λουκ. 15,11-32).

«Χαμένος» ὁ ἄσωτος υἱος μέ τά  χέρια γεμᾶτα χρήματα!!! «Βρέθηκε» ὅταν ἐπέστρεψε στό Κοινοβιακό του σπίτι, χωρίς νά ἔχει ἐπάνω του οὔτε ἕνα νόμισμα ἀπό αὐτά πού νομιμοφανῶς καταχράστηκε!!!  Φοβερή αὐτή ἡ παραβολή, γιά ὅλους τούς … «χαμένους» τοῦ αἰῶνος τούτου!!! Εἶναι χαμένοι στήν ἀναζήτηση τοῦ «τίποτα», ὅταν γύρω τους ὑπάρχουν τά «πάντα» γι΄αὐτούς πού ζοῦν: «ὡς μηδὲν ἔχοντες (ἀκτήμονες), καὶ τά πάντα κατέχοντες (Κοινοβιάτες)» (Κορινθ Β.’ 6,10).

Ἡ ἀφροσύνη τοῦ ἰδιοκτησιακοῦ πλουτισμοῦ περιγράφεται ἐπίσης καί στήν ἀκόλουθη παραβολή, μέ ἀπόλυτη πειστικότητα!!!

«Κάποιου ἀνθρώπου πλουσίου τά χωράφια ἔφεραν σοδειά μεγάλη 17 καί σκέφτονταν μέσα του: «Τί νά κάνω, ἐπειδή δέν ἔχω ποῦ νά συγκεντρώσω τούς καρπούς μου»; 18 καί εἶπε: «Αὐτό θά κάνω: θά κατεδαφίσω τίς ἀποθῆκες μου καί θά χτίσω μεγαλύτερες καί θά συγκεντρώσω ἐκεῖ ὅλα τά γεννήματά μου καί τά ἀγαθά μου, 19 καί θά πῶ στήν ψυχή μου: Ψυχή, ἔχεις πολλά ἀγαθά, γιά πολλά χρόνια˙ ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου». 20 Ὁ Θεός ὅμως τοῦ εἶπε: «Ἀνόητε, αὐτή τή νύχτα ζητοῦν ἀπό σένα τήν ψυχή σου. Ἐκεῖνα δέ πού ἑτοίμασες ποιός θά τά πάρει»; 21 Αὐτά παθαίνει ἐκεῖνος πού θησαυρίζει γιά τόν ΕΑΥΤΟΝ του καί δέν φροντίζει νά γίνει πλούσιος στην εὐσέβειά του πρός τόν Θεό» (Λουκ. 12,16-21).

«Γι’ αὐτό σᾶς λέω: μή μεριμνᾶτε γιά τή ζωή σας τί θά φᾶτε, οὔτε γιά τό σῶμα σας τί θά ντυθεῖτε. 23 Ἡ ζωή ἀξίζει περισσότερο ἀπό τήν τροφή καί τό σῶμα ἀπό τό ἔνδυμα. 24 Παρατηρῆστε τά κοράκια˙ οὔτε σπέρνουν οὔτε θερίζουν, δέν ἔχουν κελλάρι οὔτε ἀποθήκη, ὁ Θεός ὅμως τά τρέφει˙ πόσο μᾶλλον ἐσεῖς διαφέρετε ἀπό τά πτηνά!  25 Ποιός ἀπό σᾶς ὅσο καί ἄν φροντίσει, μπορεῖ νά προσθέσει στό ἀνάστημά του ἕνα πήχυ; 26 Ἐάν λοιπόν δέν μπορεῖτε νά κάνετε οὔτε τό ἐλάχιστο, γιατί μεριμνᾶτε γιά τά ὑπόλοιπα; 27 Παρατηρῆστε τά κρίνα πῶς αὐξάνουν˙ δέν κοπιάζουν οὔτε γνέθουν˙ καί ὅμως σᾶς λέω, ὅτι οὔτε ὁ Σολομώντας μέ ὅλη τήν μεγαλοπρέπειά του δέν ἦταν ντυμένος ὅπως ἕνα ἀπό αὐτά. 28 Ἐάν δέ τό χορτάρι, τοῦ ἀγροῦ πού σήμερα ὑπάρχει καί αὔριο τό ρίχνουν στό φοῦρνο, ὁ Θεός τό ντύνει ἔτσι ὡραῖα, πόσο περισσότερο ἐσᾶς ὀλιγόπιστοι; 29 Καί μή ζητᾶτε τί θά φᾶτε καί τί θά πιεῖτε καί μή γίνεστε ἀνήσυχοι˙  30 γιατί ὅλα αὐτά, τά ζητοῦν οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι˙ ἐνῶ ἐσεῖς ἔχετε Πατέρα πού γνωρίζει ὅτι ἔχετε ἀνάγκη ἀπό αὐτά, 31 μόνο νά ζητᾶτε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ὅλα αὐτά θά σᾶς προστεθοῦν (Λουκ. 12, 22-31).

Θέλετε νά γνωρίσετε ἄλλη μία καταστροφή ἑνός πλουσίου; Διαβᾶστε γιά τόν τόπο διαμονῆς ἑνός πλουσίου στήν ἄλλη ζωή, ἐκεῖ ὅπου ἡ τρυφή τοῦ παραδείσου δέν ἐξαγοράζεται μέ χρήματα!!!

«Κάποτε ὑπῆρχε ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐφοροῦσε πορφύρα καί λινά ἐνδύματα καί ζοῦσε καθημερινῶς μέσα σέ μεγάλη πολυτέλεια.  20 Κοντά στήν πύλη του ἦταν ξαπλωμένος ἕνας φτωχός, ὀνομαζόμενος Λάζαρος, γεμᾶτος πληγές, 21 ὁ ὁποῖος ἐπιθυμοῦσε νά χορτάσει ἀπό τά ψίχουλα πού ἔπεφταν ἀπό τό τραπέζι τοῦ πλουσίου. Ἀκόμη καί τά σκυλιά ἐσυνήθιζαν νά ἔρχονται καί νά γλύφουν τίς πληγές του. 22 Συνέβηκε δέ νά πεθάνει ὁ φτωχός καί νά μεταφερθεῖ ἀπό τούς ἀγγέλους στόν κόλπο τοῦ Ἀβραάμ. Πέθανε δέ καί ὁ πλούσιος καί τάφηκε. 23 Στόν ἅδη, ὅπου βασανίζονταν, σήκωσε τα μάτια του καί βλέπει ἀπό μακριά τόν Ἀβραάμ καί τόν Λάζαρο στούς κόλπους του. 24 Καί φώναξε καί εἶπε: «Πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησέ με καί στεῖλε τό Λάζαρο νά βουτήξει τήν ἄκρη τοῦ δαχτύλου του σέ νερό καί νά δροσίσει τήν γλῶσσα μου, γιατί ὑποφέρω μέσα σ΄ αὐτή τή φλόγα».  25 Ἀλλά ὁ Ἀβραάμ εἶπε, «Παιδί μου, θυμήσου ὅτι ἐσύ ἀπόλαυσες τά ἀγαθά σου στή ζωή σου, ὅπως καί ὁ Λάζαρος τά κακά˙ τώρα ὅμως αὐτός ἐδῶ παρηγοριέται καί σύ ὑποφέρεις. 26 Καί ἐκτός ἀπό ὅλα αὐτά ὑπάρχει μεταξύ μας ἕνα μεγάλο χάσμα, ὥστε νά μή μποροῦν νά περάσουν ἐκεῖνοι πού θέλουν νά διαβοῦν ἀπό ἐδῶ σ΄ ἐσᾶς, οὔτε οἱ ἀπ΄ ἐκεῖ σέ μᾶς».  27 Τότε εἶπε: «Σέ παρακαλῶ, λοιπόν, πατέρα, νά τόν στείλεις στό σπίτι τοῦ πατέρα μου,  28 γιατί ἔχω πέντε ἀδελφούς, νά τούς νουθετήσει, γιά νά μήν ἔλθουν καί αὐτοί στόν τόπο αὐτό τῶν βασάνων».  29 Λέει σ΄ αὐτόν ὁ Ἀβραάμ:« Ἔχουν τό Μωυσῆ καί τούς προφῆτες, ἄς τούς ἀκούσουν». 30 Αὐτός δέ εἶπε: « Ὄχι, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλά ἄν κάποιος ἀπό τούς νεκρούς πάει σ΄ αὐτούς, θά μετανοήσουν». Ἀλλά ὁ Ἀβραάμ τοῦ ἀπάντησε: « Ἄν δέν ἀκοῦνε τό Μωυσῆ καί τούς προφήτες, δέν θά πεισθοῦν καί ἄν ἀκόμη ἀναστηθεῖ κάποιος ἀπό τούς νεκρούς» (Λουκ. 16,19-31).

Ἐπίσης, ἄλλοι δύο ἐραστές τοῦ ἰδιοκτησιακοῦ πλούτου πληρώνουν μέ τή ζωή τους τό ψεῦδος καί τήν φιλαργυρία τους. Πόσα ἀκόμα θύματα  θά ἔχουν ἀκολουθήσει ἀπό τότε τήν τύχη ὅλων αὐτῶν πού ἐθεοποίησαν μέσα στόν λογισμό τους τό χρῆμα καί καταστράφηκαν ὁλοσχερῶς; Ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία εἶναι γεμᾶτη ἀπό ἐπωνύμους καί ἀνώνυμους  ἐραστάς τοῦ πλούτου, τῶν ὁποίων ἡ ζωή κατέληξε στήν πλήρη φτώχεια καί ἀπόγνωση, κατά τό ρηθέν ὑπό τῆς Ἐκκλησίας: «πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ….. ἐπείνασαν»!!! Διαβᾶστε, λοιπόν, τό τραγικό τέλος δύο «οἰκονομικῶν» ἀπατεώνων, πού «ἔπεσαν» θύματα τοῦ ψεύδους των!!!

«Κάποιος ὀνομαζόμενος Ἀνανίας μαζί μέ τήν γυναῖκα του Σαπφείρα πούλησε ἕνα κτῆμα 2 καί ἐκράτησε γιά τόν ἑαυτό του μέρος ἀπό τό ἀντίτιμο ἐν γνώσει καί τῆς γυναικός του, τό δέ ὑπόλοιπο τό ἔφερε (ὄχι ὁλόκληρο τό ποσό), καί τό ἔβαλε μπροστά στά πόδια τῶν ἀποστόλων. 3 Ἀλλά ὁ Πέτρος τοῦ εἶπε: «Ἀνανία, γιατί ἐκυρίευσε τήν καρδιά σου ὁ Σατανᾶς, ὥστε νά πεῖς ψέματα στό Πνεῦμα τό Ἅγιο καί νά κρατήσεις γιά τόν ἑαυτό σου κάτι ἀπό τό ἀντίτιμο τοῦ κτήματος; 4 Ἐν ὅσῳ παρέμενε ἀπούλητο, δέν ἦταν δικό σου καί ὅταν πουλήθηκε, δέν ἦταν τό ἀντίτιμο στή διάθεσή σου; Γιατί σκέφθηκες αὐτό τό πρᾶγμα; Δέν εἶπες ψέματα σέ ἀνθρώπους, ἀλλά στό Θεό!» 5 Μόλις ὁ Ἀνανίας ἄκουσε αὐτά τά λόγια, ἔπεσε καί ξεψύχησε, καί κατέλαβε μεγάλος φόβος ὅλους ὅσοι τά ἄκουσαν. 6 Οἱ νεώτεροι σηκώθηκαν καί τόν σκέπασαν καί ὕστερα τόν ἔφεραν ἔξω καί τόν ἔθαψαν. 7 Μετά ἀπό τρεῖς ὧρες μπῆκε καί ἡ γυναῖκα του χωρίς νά γνωρίζει τί εἶχε συμβεῖ.  8 Καί ὁ Πέτρος τῆς εἶπε: «Πές μου, γιά τόσο ποσό πουλήσατε τό κτῆμα»; Καί ἐκείνη εἶπε: «Ναί, γιά τόσο». 9 Τότε ὁ Πέτρος τῆς εἶπε: «Γιατί συμφωνήσατε καί οἱ δύο νά πειράξετε τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου; Νά, τά πόδια ἐκείνων πού ἔθαψαν τόν ἄνδρα σου εἶναι στή πόρτα καί θά σέ πάρουν ἔξω». 10 Καί ἔπεσε ἀμέσως κοντά στά πόδια του καί ξεψύχησε. Ὅταν μπῆκαν οἱ νέοι τήν βρῆκαν νεκρή καί τήν πῆραν ἔξω καί τήν ἔθαψαν κοντά στόν ἄνδρα της. 11 Φόβος μεγάλος κατέλαβε ὅλη τήν ἐκκλησία καί ὅλους ὅσοι ἄκουσαν αὐτά» (Πραξ. 5,1-11).

Ἀπό τότε μέχρι σήμερα, εἶναι ἀμέτρητα τά θύματα τοῦ πλουτισμοῦ πού δέν ἔχουν καταγραφεῖ στήν ἱστορία, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος σάν νήπιος στό μυαλό κάνει τά ἴδια λάθη …. !!!  Καί ἄς φωνάζει ὁ ἀπ. Παῦλος λέγοντας: «δέν ξέρετε, ὅτι οἱ ἄδικοι δέ θά κληρονομήσουν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Μήν πλανάσθε˙ οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτρες, οὔτε μοιχοί, οὔτε θηλυπρεπεῖς, οὔτε ἀρσενοκοῖτες,  10  οὔτε πλεονέκτες, οὔτε κλέφτες, οὔτε μέθυσοι, οὔτε ὑβριστές, οὔτε ΑΡΠΑΓΕΣ, θά κληρονομήσουν τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ» (Κορινθ Α’. 6,9-10). Καί ἄς νουθετεῖ λέγοντας: «Κανείς νά μή ζητεῖ τό δικό του συμφέρον, ἀλλά ὁ καθένας τό συμφέρον τοῦ ἄλλου» (Κορινθ Α΄. 10,24).

Στόν ἰδιοκτησιακό βίο τῶν «χριστιανῶν» ἐφαρμόζεται αὐτή ἡ ἐντολή; Δέν ἰσχύει συνήθως τό: «τά δικά ΜΟΥ  δικά ΜΟΥ καί τά δικά σου, δικά ΜΟΥ»; Εἶναι δυνατόν νά «ἁγιαστεῖ» ὁ ἄνθρωπος ὅταν καταργεῖ διά τῆς πλεονεξίας τόν νόμο τῆς Τελείας ἀγάπης πρός τόν πλησίον του, πού ὀφείλει νά τόν ἀγαπᾶ σάν τόν ἑαυτό του; Ὁ ἰδιοκτήτης «χριστιανός» ἑνός ἀγροτεμαχίου, ἀγαπάει τόν πλησίον σάν τόν ἑαυτό του; Ἄν τόν ἀγαπάει γιατί δέν τόν τοποθετεῖ ἐκεῖ πού ἔχει τοποθετήσει καί τόν ἑαυτό του; Δηλαδή στό ἀγροτεμάχιο τῆς ἰδιοκτησίας του, γιά τό ὁποῖο εἶπε ὁ Κύριος: «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς (καί ὄχι τῶν ἀνθρώπων), ἡ οἰκουμένη καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ.»; (Ψαλμ. 23, 1).

Ὅταν μάλιστα ὁ ἀπόστολος λέγει τό καταπληκτικό: «Ἐκεῖνοι ὅμως πού θέλουν νά πλουτίσουν πέφτουν σέ πειρασμό καί παγίδα καί σέ πολλές ἐπιθυμίες, ἀνόητες καί βλαβερές, οἱ ὁποῖες βυθίζουν τούς ἀνθρώπους στόν ὄλεθρο καί τήν ἀπώλεια.  10 Γιατί ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ἡ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ. Λόγῳ τοῦ πάθους αὐτοῦ, μερικοί ἐπλανήθησαν ἀπό τήν πίστη καί κάρφωσαν τόν ἑαυτό τους μέ βάσανα πολλά!!!». (Τιμ Α’. 6, 9-10)

        Ἄν κάποιοι νομίζουν, ὅτι ὁ πλοῦτος εἶναι ὅλο τροφές καί τρυφές καί ὄχι γεμᾶτος ὀδύνες, ἁπλῶς ἐξαπατοῦνται!!!!  Ρωτῆστε τούς πλουσίους καί θά σᾶς ποῦν…!!! Διότι ὡς ἀσύνετοι πού εἶναι οἱ πλούσιοι δέν προσέχουν τήν συμβουλή πού λέγει: «Στούς πλουσίους τοῦ κόσμου τούτου, παράγγελλε νά μήν εἶναι ὑπερήφανοι οὔτε νά ἔχουν τήν ἐλπίδα τους στήν ἀβεβαιότητα τοῦ πλούτου, ἀλλά στό Θεό τόν ζωντανό, ὁ ὁποῖος μᾶς παρέχει ὅλα πλούσια πρός ἀπόλαυση˙ νά κάνουν τό καλό, νά πλουτίζουν μέ ἔργα καλά, πρόθυμοι νά μεταδίδουν, γενναιόδωροι καί ἔτσι νά ἀποταμιεύσουν γιά τόν ἑαυτό τους ἕνα καλό θεμέλιο γιά τό μέλλον, γιά νά κληρονομήσουν τήν αἰώνια ζωή». (Τιμ Α’. 6, 17-19) Καί ὅλα αὐτά συμβαίνουν  καί θά συμβαίνουν,  διότι: «θά ὑπάρξει καιρός πού δέν θά ἀνέχονται τήν ὑγιή διδασκαλία ἀλλά κατά τίς δικές τους ἐπιθυμίες, θά μαζέψουν γιά τούς εαυτούς των ἕνα σωρό ἀπό δασκάλους (ἀστρολόγους, δασκάλους τοῦ διαλογισμοῦ, φιλοσόφους, ἰδεολόγους, ψυχολόγους, κλπ), ἐπειδή θά αἰσθάνονται φαγούρα στά αὐτιά τους (στό νά ἀκούσουν τήν ἀλήθεια), καί ἀφενός θά ἀποστρέφουν τήν ἀκοή τους ἀπό τήν ἀλήθεια, ἀφετέρου θά ἐκτραποῦν πρός τούς μύθους» (Τιμ Α’. 4,3-4). Ἀγνοοῦντες καί ἀποστρεφόμενοι τό ὅτι: «Ὅλη ἡ Γραφή εἶναι θεόπνευστη καί ὠφέλιμη γιά διδασκαλία, γιά ἔλεγχο, γιά ἐπανόρθωση, γιἀ παιδεία πού γίνεται μέ δικαιοσύνη,  17 γιά νἀ εἶναι ὁλοκληρωμένος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, καταρτισμένος γιά κάθε ἔργο ἀγαθό». (Τιμ Α’. 3, 16-17)  Ἀλλά οἱ πλούσιοι: «Ὁμολογοῦντες  πώς ξέρουν τόν Θεό, μέ τά ἔργα τους τόν ἀρνοῦνται, ὄντες βδελυροί καί ἀπειθές καί καί κάθε ἔργο ἀγαθό ἀδόκιμοι». (Τιτ. 1,16) Κωφεύοντες πρός τόν ἀπόστολο πού ἐπιμένει: «Ἀφιλάργυρος νά εἶναι ὁ τρόπος τῆς σκέψης σας καί νά ἀρκεῖστε σ’ αὐτά πού ἔχετε τώρα» (Ἑβρ. 13,5).  Καί ἐπιμένει πώς πρέπει νά νεκρώσουμε ὅλα τά πάθη μας, μεταξύ αὐτῶν καί τήν πλεονεξία, ἡ ὁποία εἶναι εἰδωλολατρεία: «Νεκρώστε, λοιπόν, τά μέλη σας πού εἶναι πάνω στή γῆ, πορνεία, ἀκαθαρσία, πάθος, κακή ἐπιθυμία καί τήν ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ μεταξύ αὐτῶν, πού εἶναι Εἰδωλολατρεία»!!! (Κολοσ. 3,5).

Εἰδωλο-λατρεία,  λοιπόν, εἶναι ἡ πλεονεξἰα τοῦ πλούτου!!! Κατά τά ἄλλα ὁ «ἔξυπνος» χριστιανός γνωρίζει ἄριστα νά συνδυάζει πλοῦτο καί εὐσέβεια μέ καταπληκτική μαεστρία, ἐμπαιζόμενος ἀπό τόν «χριστιανικό» καθωσπρεπισμό του, ἀρνούμενος μετά βδελυγμίας τόν ἀληθινό εὐπρεπισμό τῆς ψυχῆς του μέσα ἀπό τήν ὀλιγάρκεια, στήν ἐφήμερη αὐτή ζωή, κλείνοντας τά αὐτιά του στόν ἀπόστολο Παῦλο πού μᾶς προτρέπει σέ λιτότητα λέγοντας:  «Ἄν ἔχουμε, λοιπόν, τροφές καί σκεπάσματα θά εἴμαστε εὐχαριστημένοι μέ αὐτά» (Τιμ Α’. 6,8). Ἀλλά καί ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος μιλάει μετά παρρησίας κατά τῶν πλουσίων: «Ἐλᾶτε τώρα ἐσεῖς πού λέτε: «Σήμερα ἤ αὔριο θά πᾶμε σ΄ αὐτήν τήν πόλη καί θά μείνουμε ἐκεῖ ἕνα χρόνο˙ θά ἐμπορευθοῦμε καί θά κερδίσουμε χρήματα». 14  Ἐσεῖς πού δέν ξέρετε τί θά συμβεῖ αὔριο. Ποιά εἶναι ἡ ζωή σας; Εἶστε σάν τόν ἀτμό, πού φαίνεται γιά λίγο διάστημα καί ἔπειτα ἐξαφανίζεται. 15 Νά λέτε μᾶλλον: «Ἐάν ὁ Κύριος θελήσει, θά ζήσουμε καί θά κάνουμε τοῦτο ἤ ἐκεῖνο».  16 Τώρα ὅμως καυχᾶσθε μέ τίς ἀλαζονείες σας, ἀλλά κάθε τέτοια καύχηση εἶναι κακή.  17 Ἐκεῖνος πού ξέρει τί καλό πρέπει νά κάνει καί δέν τό κάνει, ἁμαρτάνει» (Ἰακ. 4, 13-17).  «Ἐλᾶτε τώρα, ἐσεῖς οἱ πλούσιοι, κλάψτε καί θρηνήσετε γιά τίς συμφορές πού σᾶς ἔρχονται. 2 Ὁ πλοῦτος σας ἔχει σαπίσει καί τά ἐνδύματά σας εἶναι φαγωμένα ἀπό τόν σκόρο, 3 τό  χρυσάφι σας καί τό ἀσήμι σας ἔχουν σκουριάσει καί ἡ σκουριά τους θά εἶναι μία μαρτυρία ἐναντίον σας καί θά φάει τίς σάρκες σας σάν φωτιά. Θησαυρίσατε γιά τίς ἔσχατες ἡμέρες. 4 Τά ἡμερομίσθια τῶν ἐργατῶν πού θέρισαν τά χωράφια σας καί σεῖς τούς τά στερήσατε φωνάζουν, καί οἱ κραυγές τῶν θεριστῶν ἔχουν φθάσει στά αὐτιά τοῦ Κυρίου Σαβαώθ.  5 Ζήσατε στή γῆ μέ πολυτέλεια καί ἀπολαύσεις, ἐπαχύνατε σάν τά ζῶα γιά τήν ἡμέρα πού θά τά σφάξουν.  6 Καταδικάσατε, σκοτώσατε τόν ἀθῶο πού δέν σᾶς φέρνει ἀντίσταση» (Ἰακ. 5,1-6).                                 
Καί προειδοποιεῖ τούς πλουσίους: «Ἄς καυχιέται ὁ ἀδελφός ὁ ἄσημος γιά τήν ἀνύψωσή του, 10 καί ὁ πλούσιος γιά τήν ταπείνωσή του, γιατί θά παρέλθει σάν τό ἄνθος τοῦ χορταριοῦ» (Ἰακ. 1, 9-10). Καί συμπληρώνει ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος: «Μήν ἀγαπᾶτε τόν κόσμο, οὔτε τά πράγματα πού εἶναι μέσα στόν κόσμο. Ἐάν ἀγαπᾶ κανείς τόν κόσμο, δέν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη γιά τόν Πατέρα μέσα του˙  16 γιατί κάθε τι πού ὑπάρχει στόν κόσμο, ἡ σαρκική ἐπιθυμία καί ἡ ἐπιθυμία τῶν ματιῶν καί ἡ ὑπερηφάνεια στά πλούτη, δέν προέρχεται ἀπό τόν Πατέρα, ἀλλά ἀπό τόν κόσμο.  17 Καί ὁ κόσμος καί ἡ ἐπιθυμία του παρέρχονται. Ἐκεῖνος ὅμως πού κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει αἰωνίως» (Ἰωαν Α’. 2, 15-17).

 «Μέ αὐτό μποροῦμε νά γνωρίζουμε ὅτι εἴμαστε μέ τόν Θεό. Ὅποιος λέει ὅτι μένει μέ τό Θεό, ὀφείλει νά ζεῖ ὅπως ἔζησε καί ὁ Χριστός (μέ πλήρη ἀκτημοσύνη, μαζί μέ τούς μαθητές Του)» (Ἰωαν Α’. 2,6).

Τέλος, μέ τούς πλουσίους ἀσχολεῖται ἀκόμη καί τό προφητικό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως λέγοντας: «Ξέρω τά ἔργα σου˙ οὔτε κρύος εἶσαι οὔτε ζεστός. Θά ἤθελα νά ἤσουν εἴτε κρύος εἴτε ζεστός. 16 Ἀλλά ἐπειδή εἶσαι χλιαρός καί οὔτε ζεστός οὔτε κρύος, θά σέ ξεράσω ἀπό τό στόμα μου. 17 Λέγεις: «εἶμαι πλούσιος καί ἔχω πλουτίσει καί δέν ἔχω ἀνάγκη ἀπό τίποτε», καί δέν ξέρεις ὅτι ἐσύ εἶσαι ὁ δυστυχής, ὁ ἐλεεινός ὁ φτωχός, ὁ τυφλός καί ὁ γυμνός. 18 Σέ συμβουλεύω νά ἀγοράσεις ἀπό ἐμένα χρυσάφι δοκιμασμένο ἀπό τή φωτιά, γιά νά πλουτίσεις˙ καί ἐνδύματα λευκά, γιά νά τά φορέσεις καί νά μή φαίνεται ἡ ντροπή τῆς γυμνότητός σου˙ καί κολλύριο, μέ τό ὁποῖο νά ἀλλείψεις τά μάτια σου, γιά νά βλέπεις. 19 Ἐγώ ὅσους ἀγαπῶ, τούς ἐλέγχω καί τούς παιδαγωγῶ. Δεῖξε λοιπόν ζῆλο καί μετανόησε. 20 Ἰδού, στέκομαι στήν πόρτα καί χτυπῶ. Ἐάν ἀκούσει κανείς τή φωνή μου καί ἀνοίξει τήν πόρτα, θά μπῶ καί θά δειπνήσω μαζί του καί αὐτός μαζί μου. 21 Σ’ ἐκεῖνον πού νικᾶ (μεταξύ ἄλλων καί τήν φιλαργυρία), θά τοῦ ἐπιτρέψω νά καθίσει μαζί μου στό θρόνο μου, ὅπως καί ἐγώ ἐνίκησα καί κάθισα μέ τόν Πατέρα μου στό θρόνο του.  22 Ἐκεῖνος πού ἔχει αὐτιά, ἄς ἀκοῦσει τί λέει τό Πνεῦμα στίς ἐκκλησίες» (Ἀποκ. 3, 15-22). 

 «Δέν ἔχω μεγαλύτερη χαρά ἀπό τό νά ἀκούω, ὅτι τά παιδιά μου ζοῦν σύμφωνα μέ τήν ἀλήθεια». (Ἰωάν Γ΄ παρ. 4) Καί ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια;  «Ἐγώ εἶμαι (ὁ Χριστός), ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή» (Ἰωαν. 14, 6).

Μοῦ προκαλλεῖ μεγάλη ἔκπληξη τό γεγονός, ὅτι ὁ ἀρχηγός τῆς ζωῆς μας ὁ Χριστός, πού εἶναι ἡ ἀλήθεια, ἐνῶ γιά ἄλλους ἁμαρτάνοντας δείχνει ἐπιείκια, γιά τούς ἐραστές τοῦ χρήματος, τούς ἐμπόρους, πού καταστρατηγοῦσαν τόν ἱερό χῶρο τοῦ Ναοῦ, γιά νά πλουτίσουν, τούς ἀντιμετωπίζει μέ μαστίγιο καί δείχνει ἀπέναντί τους μία πολύ ἰδιαίτερα  σκληρή συμπεριφορά!!!  Σέ κανέναν ἄλλον ἄνθρωπο δέν ἐπιτέθηκε μέ μαστίγιο παρά μόνο σέ ἐμπόρους!!! Δείχνει, λοιπόν, ὁ Κύριός μας, ὅτι θέλει τόν ἔμψυχον Ναόν τῆς ζωῆς μας ἀπηλαγμένον ἀπό ἐμπορικές δραστηριότητες ἰδιοκτησιακοῦ πλουτισμοῦ, διότι γιά τόν Ναό τοῦτο πού εἶναι οἶκος προσευχῆς, ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶπε: «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε»!!!(Θεσ Α’. 5, 17). Πῶς μπορεῖ, λοιπόν, αὐτός ὁ Ναός (πού εἶναι ἡ ζωή μας), νά μετατραπεῖ κατ’ ἀποκλειστικότητα σέ οἶκο προσευχῆς ἀπηλαγμένος ἀπό τίς χρηματιστηριακές τριβές, πού ἐμποδίζουν τόν προσανατολισμό τοῦ Ναοῦ τούτου πρός τήν ἐν Χριστῷ τελειότητα;

Τήν ἀπάντηση αὐτή τήν δίνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας! Λέγει λοιπόν, πώς ἄν φυλάξουμε ὅλες τίς ἐντολές, δέν εἴμαστε τέλειοι, ἄν δέν κατορθώσουμε νά ἐφαρμόσουμε στή ζωή μας ἀκόμα μία ἐντολή πού μᾶς «λείπει»: «Ἄν θέλεις νά εἶσαι Τέλειος, πήγαινε, πούλησε τά υπάρχοντά σου καί δῶσε τα στούς φτωχούς, καί θά ἔχεις θησαυρό στούς οὐρανούς, καί ἔλα ἀκολούθησέ με» (Ματθ. 19, 21). Αὐτή ἡ πρόσκληση ἀφορᾶ τόν καθένα μας, ἀνεξαρτήτως «κλήσεως» καί διακονίας μέσα στήν ἐκκλησία Του!!! Ἀφορᾶ  ἐγγάμους καί ἀγάμους!!!                                                                     
 Χωρίς νά προφασιζόμαστε «προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις», ἔχουμε νά ἐπιλέξουμε ἀνάμεσα στήν στάση πού κράτησε ἕνας νεαρός: «Ὅταν ἄκουσε ὅμως ὁ νεαρός αὐτόν τό λόγο (τῆς ἀκτημοσύνης), ἔφυγε λυπημένος γιατί εἶχε κτήματα πολλά …» (Ματθ. 19, 22).

Καί στή στάση πού κράτησαν οἱ μαθητές καί Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ: «Ἐκεῖνοι ἀμέσως ἄφησαν τά δίχτυα καί τόν ἀκολούθησαν» (Ματθ. 4, 20). Ἡ ἰδιοκτησία τῶν κτημάτων κρατᾶ τόν νεαρό μακρυά ἀπό τόν Χριστό!!! Ἡ ἀκτημοσύνη τῶν ἀποστόλων συγκαταριθμεῖ αὐτούς τούς ἁπλούς ψαράδες στή χορεία τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ!!! Τά διλλήματα πού μᾶς βάζει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας εἶναι σαφέστατα καί δέν ἐπιδέχονται καμία παρερμηνεία, καμία μεμψιμοιρία, καμία ὑπεκφυγή!!!

Ὅταν ἡ ἀκτημοσύνη βιώνεται μέσα στήν Κοινοκτημοσύνη, ὁ Κύριος συγκαταλέγει τούς μύστας αὐτῆς τῆς τέλειας ἐν Χριστῷ ζωῆς, στόν χορό τῶν μαθητῶν Του!!! Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι πού «ἔχουν κτήματα πολλά» καί συχνά λέγουν «ἀγρόν ἠγόρασα», μεριμνοῦν καί τυρβάζουν περί πολλά …. ἐκτός ἀπό τήν σωτηρία των!!! Ἡ καρδιά των εἶναι προσκολημένη στά νομιζόμενα ὡς ἀγαθά τοῦ αἰώνος τούτου, πού δέν εἶναι ἄλλα ἀπό κτήματα καί χρήματα!!! Διότι ἡ ἀπάτη τοῦ πλουτισμοῦ ἔχει ἐξαπατήσει γενεές καί γενεές ἀνθρώπων, ἐκτός ἀπό τούς ἀληθινούς ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι κατάφεραν καί τίναξαν ἀπό πάνω τους τά ὑλικά ἀγαθά, χάριν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, τά ὁποῖα εἶναι σταθερά καί ἀμετακίνητα!!!

         

                   ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ
                                    ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ  ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ!!!

Μυημένοι οἱ ἀπόστολοι στά μυστικά τῆς ἐν Χριστῷ τελειότητος, δέν ἵδρυσαν στήν Ἱερουσαλήμ  μία ἐκκλησία… «μεγαλομετόχων», ἀλλά μία ἐκκλησία χριστιανῶν ἐγγάμων ΑΚΤΗΜΟΝΩΝ!!!  Ἄς δοῦμε, λοιπόν, τούς πρώτους χριστιανούς, πῶς ἐδιδάχθησαν ἀπό τούς ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ νά ζήσουν Χριστιανική ζωή καί ἄς συγκρίνουμε τόν ἑαυτό μας μέ αὐτούς πού εἶναι τά Χριστιανικά μας πρότυπα.

Ἡ ζωή στήν πρώτη ἐκκλησία στήν Ἱερουσαλήμ: «Ὅλοι οἱ πιστοί ἔμεναν μαζί καί τά εἶχαν ὅλα ΚΟΙΝΑ!!! 45 καί πουλοῦσαν τά κτήματά τους καί τίς περιουσίες τους καί τά μοίραζαν σέ ὅλους ἀνάλογα μέ τήν ἀνάγκη πού εἶχε ὁ καθένας. 46 Καί κάθε μέρα προσέρχονταν ὅλοι μέ μία ψυχή στό ναό, ἔκοβαν τόν ἄρτο στά σπίτια τους καί ἔτρωγαν μέ ἀγαλλίαση καί ἁπλότητα καρδιᾶς, 47 δοξολογοῦντες τό Θεό καί ἀγαπώμενοι ἀπό ὅλο τό λαό. Ὁ δέ Κύριος ἐπρόσθετε σ΄ αὐτούς κάθε μέρα ἐκείνους πού σώζονταν» (Πραξ. 2, 44-47).

Σέ ποιά ἐνορία στίς ἡμέρες μας ζοῦν κατά τόν ἴδιο τρόπο οἱ χριστιανοί; Ποιός χριστιανός ἄφησε τά δίχτυα τῆς περιουσίας του καί ὡς ἀκτήμων ἀκολούθησε τόν Χριστό μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη γιά τήν ἐπιβίωσή του σ’ Αὐτόν; Ποιός ἠθέλησε νά μοιραστεῖ τά ὑπάρχοντά του μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς του καί νά τά Κοινοβιοποιήσει;  Δυστυχῶς κανένας!!!!

Ἡ κοινοκτημοσύνη τῶν πρώτων Χριστιανῶν!

«Ὅλοι ὅσοι εἶχαν πιστέψει ἦταν ὁμόφρονες καί ὁμόψυχοι καί κανείς δέν ἔλεγε ὅτι κάτι ἀπό τά ὑπάρχοντά του ἦταν ΔΙΚΟ του, ἀλλά ἦταν σ’ αὐτούς ὅλα ΚΟΙΝΑ.  33 Καί μέ μεγάλη δύναμη ἔδιναν μαρτυρία οἱ ἀπόστολοι γιά τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, καί χάρη μεγάλη ἦταν ἐάνω σέ ὅλους.  34 Οὔτε ὑπῆρχε κανένας ΦΤΩΧΟΣ μεταξύ τους!!! (Δέν ὑπῆρχε ἀνάμεσά τους οἰκονομική «κρίση»). Διότι ὅσοι ἦταν ἰδιοκτῆτες ἀγρῶν ἤ οἰκιῶν, τούς πουλοῦσαν καί ἔφερναν τό ἀντίτιμο τῶν πωλουμένων  35 καί τό κατέθεταν μπροστά στά πόδια τῶν ἀποστόλων. Ἑγίνονταν δέ ἡ διανομή τόν καθένα σύμφωνα μέ τήν ἀνάγκη πού εἶχε. 36 Ὁ Ἰωσῆς ὁ ὁποῖος ἐπωνομάσθηκε ἀπό τούς ἀποστόλους Βαρνάβας, πού ἑρμηνεύεται «γιός παρηγοριᾶς», Λευΐτης  Κύπριος τήν κατάγωγή,  37 ἐπούλησε ἕνα χωράφι πού εἶχε καί ἔφερε τό χρῆμα καί τό ἔβαλε μπροστά στά πόδια τῶν ἀποστόλων» (Πραξ. 4, 32-37).

Θά σᾶς ἀφήσω ἀδελφοί μου ἕναν μεγάλο διδάσκαλο καί ἱεράρχη τῆς ἐκκλησίας μας νά σᾶς σχολιάσει τήν Κοινοκτημοσύνη τῶν πρώτων Χριστιανῶν, διότι ἡ ἁμαρτωλότητά μου ἴσως δέν σᾶς «πείσει» πῶς εἶναι ἐφικτή ἡ ἐφαρμογή της ἐπί τῶν ἠμερῶν μας στόν ἄγαμο καί στό ἔγγαμο βίο, ἄν καί ἡ εὐαγγελική διδασκαλία εἶναι διαχρονική καί ἐφαρμόσιμη μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων!!!

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, 11η ὁμιλία στίς Πράξεις, 4,32-37 Μετάφραση.

"...Ἦταν τόση ἡ προθυμία, μέ τήν ὁποία ἔδιναν (ὅσοι εἶχαν περιουσίες), ὧστε δέν ὑπῆρχε οὔτε ἕνας ΦΤΩΧΟΣ!!! (στήν πρώτη χριστιανική κοινότητα τῶν Ἱεροσολύμων) Δέν ἔδιναν δηλαδή ἕνα μέρος μόνο ἀπό τήν περιουσία τους, κρατώντας τήν ὑπόλοιπη γιά τόν ἑαυτό τους, οὔτε τά ἔδιναν μέν ὅλα, ἀλλά μέ τό αἴσθημα πώς ἦταν δικά τους καί τά χάριζαν. Τήν ἀνωμαλία τῆς ἄνισης κατανομῆς τῶν ἀγαθῶν (πού συμβαίνει στίς κοινωνίες μας) τήν εἶχαν ἐξαφανίσει ἀπό ἀνάμεσά τους καί ζοῦσαν μέ μεγάλη ἀφθονία ἀγαθῶν!!!  Οὔτε τολμοῦσαν δηλαδή νά δίνουν οἱ ἴδιοι ἀπευθείας στά χέρια τῶν φτωχῶν, οὔτε ἔνιωθαν ὑπερήφανοι πού ἔδιναν, ἀλλά ἔφερναν τά χρήματα πού εἰσέπρατταν ἀπό τήν πώληση τῶν περιουσιῶν τους μπροστά στά πόδια τῶν Ἀποστόλων καί αὐτούς τούς ἄφηναν νά τά διαχειρισθοῦν καί τούς καθιστοῦσαν ἀπόλυτους κύριους, ὥστε ἡ κατανάλωση νά γίνεται ἀπό ἀγαθά, πού ἀνήκαν πιά σ' ὁλόκληρη τήν κοινότητα κι ὄχι στήν ἰδιοκτησία  τους. Αὐτός ὁ τρόπος ἐκτός τῶν ἄλλων τούς βοηθοῦσε καί στό νά μήν ὑπερηφανεύονται.

Ἄν καί σήμερα γινόταν τό ἴδιο, θά ζούσαμε πιό εὐτυχισμένοι καί οἱ πλούσιοι καί οἱ φτωχοί. Εἶναι ἀπό μόνο του φανερό, προπαντός ὅμως ἀπό ὅσα συνέβησαν τότε, πώς διαθέτοντας οἱ πλούσιοι τίς περιουσίες τους, ὄχι μόνο δέν φτώχυναν, ἀλλά καί τούς φτωχούς τούς ἔκαμαν πλούσιους.

Ἀλλά ἄς περιγράψουμε καί τώρα μέ λόγια τό καθεστώς ἐκεῖνο!  Πόσο χρυσάφι νομίζετε πώς θά συγκεντρωθεῖ; Ἐγώ ὑποθέτω ὅτι ἄν ὅλοι καί ὅλες καταθέσουν ἐδῶ εἰλικρινά ὅλα τά μετρητά τους καί προσφέρουν ἐπιπλέον καί τά χωράφια τους καί ὅλα γενικά τά ἰδιόκτητα ἀντικείμενα καί σπίτια τους (γιά δούλους δέν κάνω λόγο, ἐπειδή οὔτε τότε συνέβη κάτι τέτοιο, ἀλλά τούς ἐλευθέρωναν καί τούς ἐξίσωναν μέ τούς ἑαυτούς των), σέ λίγο θά συγκεντρωνόταν χωρίς ἀμφιβολία μέχρι ἕνα ἑκατομμύριο λίτρες χρυσάφι!!!  Λοιπόν, ἡ πόλη μας ἡ Κωνσταντινούπολη πόσους κατοίκους ἀριθμεῖ συνολικά; Πόσοι ἀπό αὐτούς θά θέλατε νά ὑποθέσουμε, ὅτι εἶναι χριστιανοί; Θά συμφωνούσατε ἑκατό χιλιάδες καί οἱ ὑπόλοιποι εἰδωλολάτρες καί Ἰουδαῖοι; Πόσες δεκάδες χιλιάδες λίτρες χρυσάφι συγκεντρώθηκε, πόσος δέ εἶναι ὁ ἀριθμός τῶν φτωχῶν; Δέ νομίζω περισσότεροι ἀπό πενήντα χιλιάδες. Γιά νά τρέφονται, λοιπόν, αὐτοί καθημερινά πόση ἀφθονία μέσων θά ὑπῆρχε; Ἐάν μάλιστα ἡ διατροφή ἦταν κοινή καί λειτουργοῦσαν συσσίτια, δέν θά χρειάζονταν καί πολλά ἔξοδα. Θά μοῦ πεῖτε ὅμως τί θά κάναμε, ὅταν θά ξοδεύονταν τά χρήματα; Νομίζετε ὅμως, ὅτι θά ἦταν δυνατόν ποτέ νά ξοδευθοῦν; Δέν θά μᾶς χορηγοῦσε ὁ Θεός τή χάρη Του, ἱκανή νά ἀναπληρώσει ποσόν ἄπειρες φορές μεγαλύτερο ἀπό αὐτό; Δέν θά ξεχυνόταν δηλαδή πλουσιοπάροχα πάνω σέ μία τέτοια κοινωνία ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ; Τί θά προέκυπτε ἀπό αὐτό λοιπόν; Δέν θά εἴχαμε μετατρέψει τήν γῆ σέ Οὐρανό; Ἄν ἐκεῖ στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου οἱ πιστοί ἀνέρχονταν σέ τρεῖς μέ πέντε χιλιάδες ἔγινε αὐτό καί πέτυχε, καί ἔλαμψε τόσο πολύ, καί κανένας ἀπ' αὐτούς δέν παραπονέθηκε γιά φτώχεια, πόσο περισσότερο θά πετύχαινε ἐφαρμοζόμενο ἀπό ἕνα μεγάλο πλῆθος πιστῶν; Ποιός δέ καί ἀπό τούς μή χριστιανούς (εἰδωλολάτρας)  δέν θά ἔσπευδε πρόθυμα νά προσθέσει καί αὐτός τήν προσφορά του!!! Γιά νά σᾶς ἀποδείξω δέ, ὅτι ἡ διάσπαση εἶναι δαπανηρή καί πρόξενη τῆς φτώχειας, ἄς πάρουμε σάν παράδειγμα μία οἰκογένεια, πού τήν ἀποτελοῦν δέκα παιδιά, ἡ γυναίκα καί ὁ ἄνδρας. Καί ἡ μέν γυναῖκα ἄς ὑποθέσουμε πώς γνέθει καί ὑφαίνει, ὁ δέ ἄνδρας πώς ἔχει εἰσόδημα ἀπό ἐξωτερική ἐργασία. Πές μου, λοιπόν, πότε θά ξοδεύουν περισσότερα, ὅταν θά τρέφονται ὅλοι μαζί καί θά διατηροῦν ἀπό ἕνα νοικοκυριό ὁ καθένας, ἤ ὅταν θά μένουν ὁ καθένας ξεχωριστά; Εἶναι ὁλοφάνερο, ὅτι θά ξοδεύουν περισσότερα ὅταν θά μένουν ξεχωριστά !!! Αὐτό γίνεται, γιατί ἡ διαίρεση σ' όλες τίς περιπτώσεις συνεπάγεται τήν ΕΛΑΤΤΩΣΗ, ἐνῶ ἡ ὁμόνοια καί ἡ συμφωνία τήν ΑΥΞΗΣΗ (τῶν ἐσόδων).

Μέ τόν τρόπο πού ζοῦσαν παλαιότερα οἱ πιστοί στίς ἐνορίες τους ζοῦν σήμερα στά μοναστήρια οἱ μοναχοι!!! Δηλαδή μέ κοινοκτημοσύνη!!! Καί ὅμως, σήμερα οἱ ἄνθρωποι φοβοῦνται αὐτή τήν ζωή τῆς κοινοκτημοσύνης  περισσότερο, ἀπό τό νά πέσουν σέ πέλαγος ἄγνωστο καί ἀπέραντο. (Ὦ, τῆς ἀφροσύνης)!!! Ἄν ὅμως τήν εἴχαμε δοκιμάσει τήν κοινοκτημοσύνη, σίγουρα θά τολμούσαμε νά τήν ἐφαρμόσουμε. Πόση χάρη καί ἀπό τήν πλευρά τοῦ Θεοῦ θά μᾶς συνόδευε δύο καί τρεῖς φορές αὐτή ἡ ποσότητα!!!                                                                

Γιατί, ἄν τότε πού δέν ὑπῆρχαν παρά μονάχα τρεῖς ὡς πέντε χιλιάδες πιστοί, πού ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι ἄνθρωποι τῆς γῆς ἦσαν ἐχθροί τους, πού δέν περίμεναν βοήθεια ἀπό πουθενά, τόλμησαν παρ' ὅλα αὐτά νά πραγματοποιήσουν τήν κοινοκτημοσύνη, πόσο μᾶλλον θά μποροῦσε νά γίνει αὐτό ΣΗΜΕΡΑ, πού μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι γεμᾶτη ἀπό πιστούς ἡ οἰκουμένη; Καί ποιός θά παρέμενε τότε εἰδωλολάτρης; Ἐγώ τουλάχιστον νομίζω κανένας. Καί ἔτσι ὅλους θά τούς ἀποσπούσαμε ἀπό τήν εἰδωλολατρία καί θά τούς προσελκύαμε μέ τό μέρος μας ....!!!  Ὅμως, ἄν προχωροῦμε σέ αὐτήν τήν κατεύθυνση τῆς κοινοβιακῆς ζωῆς προοδευτικά, πιστεύω πώς μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, αὐτό πού τώρα μᾶς φαίνεται ἀκατόρθωτο, θά μποροῦσε νά γίνει!!!  (Ἀμήν Θεέ μου!!!).  Μόνο δῶστε ἐμπιστοσύνη στά λόγια μου καί θά πραγματοποιήσουμε σταδιακά τό κατόρθωμα αὐτό. Καί ἄν ὁ Θεός μου δώσει ζωή, πιστεύω  ὅτι σύντομα θά σᾶς ὁδηγήσω σ' ἕνα τέτοιο τρόπο Κοινοβιακῆς, κοινωνικῆς συμβιώσεως»!  Σέ μιά χριστιανική ζωή Κοινοκτημοσύνης!!!

Αὐτά εἶπε, ἀδελφοί μου, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μέ τό «χρηστό» του στόμα, καί ἡ πρόσκλησή του αὐτή γιά Κοινοβιακό Χριστιανισμό, εἶναι διαχρονική καί ἀφορᾶ ὅλους τούς χριστιανούς ὅλων τῶν ἐποχῶν!!!

                              ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 
                                        Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΟΥΣΕ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΑ

  
Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα  ζοῦσαν μαζί μέσα σέ ἕναν Κοινοβιακό παράδεισο!!!

Ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Νώε, «ΝΑΥΠΗΓΗΘΗΚΕ» τό πρῶτο Κοινόβιο ἀπό τόν ἴδιο,  γι αὐτόν καί γιά ὅλη τήν οἰκογένειά του! Ἡ ἀνθρωπότητα σώθηκε ἀπό τόν κατακλυσμό μέσα σέ μία Κοινοβιακή Κιβωτό, ἡ ὁποία εἶναι τύπος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!!!

            Ἀπό μία οἰκογένεια ἡ ὁποία ζοῦσε Κοινοβιακά, ἡ οἰκογένεια τοῦ Ἰακώβου μέ τά δώδεκα παιδιά του προήλθε ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος!!!! Τό Ἔθνος τῶν Ἑβραίων! Αὐτή ἡ οἰκογένεια ἀπό τότε μέχρι σήμερα πού ἔχει μετεξελιχθεῖ σέ ἔθνος-κράτος, δέν ἔχασε ποτέ τήν φυλετική της συνοχή , μέ ἀποτέλεσμα νά εἶναι σήμερα τό πρῶτο κράτος στόν κόσμο πού διεκδικεῖ τήν πρωτοκαθεδρία πάνω σέ ὅλα τά ἄλλα ἔθνη!!! Εὖγε, στήν ὑποδειγματική τους ἑνότητα!!!

Ἡ Κοινοβιακή Χριστιανική ζωή μετά τούς διωγμούς τῶν Χριστιανῶν, «ξεχάστηκε» ἀπό τούς ἐγγάμους καί περιορίστηκε δυστυχῶς μόνο στόν ἄγαμο βίο τῶν μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι διατηρήσαν μέχρι σήμερα ζωντανή τήν Κοινοκτημοσύνη τῶν πρώτων Χριστιανῶν τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας!!! Κορυφαία Κοινοβιακή συμβίωση μοναχῶν, ἀποτελοῦν  σήμερα τά Κοινοβιακά Μοναστήρια τοῦ  Ἁγίου Ὄρους,τά ὁποῖα περιμένουν ἑκατονταετίες τώρα μέ τήν σκυτάλη στό χέρι, νά παραδώσουν καί πάλι τήν Κοινοβιακή Χριστιανική  ζωή στούς ἐγγάμους, οἱ ὁποῖοι κουρασμένοι ἀπό τό μακρύ καί ἀδιέξοδο ταξίδι τοῦ ἰδιοκτησιακοῦ, καπιταλιστικοῦ  «χριστιανικοῦ» βίου, βρίσκονται σέ πλῆρες ἀδιέξοδο, ἐπειδή ἐνόμισαν (ἐσφαλμένα), ὅτι ἡ ζωή τοῦ «ἀσώτου υἱοῦ» καθώς καί ἡ ζωή τῆς κοινοκτημοσύνης δέν ἀφορᾶ αὐτούς !!!                                        

Οὔτε ἔδωσαν σημασία οἱ ἔγγαμοι στό ὅτι: «Ἐκεῖνος ὁ σίτος  πού ἔπεσε στά ἀγκάθια, εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι πού ἄκουσαν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά επειδή πορεύονται κάτω από τίς μέριμνες καί τόν ΠΛΟΥΤΟ  καί τίς ἡδονές τοῦ βίου, συμπνίγονται καί ὁ καρπός τους δέν ὡριμάζει».(Λουκ κεφ 8, 14)  Ἀνώριμοι, λοιπόν, οἱ «χριστιανοί» οἱ ὁποῖοι: «πορεύονται μέσα στίς μέριμνες καί τόν ΠΛΟΥΤΟ  καί τίς ἡδονές τοῦ βίου…»!!! Τραγικές φιγούρες μιᾶς ἄφρονης ζωῆς μέσα στή διασκέδαση, τήν ἐφήμερη χλυδή, τήν ἀκολασία, τήν κωφότητα σέ ὁτιδήποτε ἀληθινό καί Ἅγιο καί γενικά μέσα στήν πλήρη ἀπαξίωση καί τήν περιφρόνηση κάθε ἀγαθοῦ λόγου πού ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή ζωή μιᾶς ἁρμονικῆς συμβίωσης!  Κραιπάλη, μέθη, δάνεια, καταθέσεις, χρηματιστήρια, ἀπληστία, ἀκολασία, βόρβορος, μέσα σέ μιά ἔντονη ζωή φαντασιώσεων καί διασκεδάσεων, ὅπου οἱ «χριστιανοί» ἔχουν ξεχάσει ἀκόμη καί τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς των στόν ΕΝΑ, ἀλλά Τριαδικό «Κοινοβιακό» ΘΕΟ, ὅπου τά τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος δέν διεκδικοῦν τόν Παράδεισο χωρισμένον σέ τρία ἰδιόκτητα μερίδια, ἀλλά εἶναι ΚΟΙΝΗ κληρονομιά τῆς τριαδικότητος τοῦ ἑνός ΘΕΟΥ!!!!

Ἀντί, λοιπόν, οἱ ἄνθρωποι νά ἔχουν ὡς πρότυπο τόν Θεό πού Τριαδικῶς ἔχει ὡς κληρονομία τους τόν ἀδιάσπαστον (σέ μερίδια) Παράδεισο  καί νά εἶναι τά λογικά πρόβατα τοῦ ἑνός Θεοῦ καί τῆς μίας Κοινοβιακῆς Ποίμνης, ἐπιλέγουν νά ἔχουν στήν πλάτη τους …. ἀγκάθια καί πάνω σ΄ αὐτά νά κουβαλοῦν ἀγροτεμάχια, οἰκόπεδα, ἀκίνητα, (πού κάθε ἄλλο παρά … ἀκίνητα εἶναι …) καταθέσεις, μετοχές, παντός εἴδους καταναλωτικά ἀγαθά, αὐτοκίνητα, σπίτια, ἐπιχειρήσεις, ἀνέσεις, πολυτέλειες καί κάθε τι πού ἀποπροσανατολίζει μεθυστικά τόν ἄνθρωπο καί τόν ὁδηγεῖ μέ μαθηματική ἀκρίβεια στήν ἀπόλυτη ΦΤΩΧΕΙΑ!!! Διότι κατά βάθος ὁ πλοῦτος καί ἡ πολυτέλεια εἶναι ….. ὑποτέλεια!!! Κραυγαλέο παράδειγμα τῆς ἀπόλυτης ἀποτυχίας τοῦ πλουτισμοῦ, εἶναι ἡ σημερινή κατάσταση σέ πολλά Ἔθνη τοῦ πλανήτη μας, ὅπου ἡ ἀναζήτηση ἰδιοκτησιακοῦ πλούτου, ἔχει μετατραπεῖ σέ ἀναζήτηση τροφῆς μέσα στούς κάδους σκουπιδιῶν!!!

Καί ἐνῶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ: «εἶναι ὅμοια μέ θησαυρό κρυμμένο (σάν ἕνα μεγάλο μαργαριτάρι) μέσα στόν ἀγρό, πού τόν βρῆκε ἕνας ἄνθρωπος καί τόν ἔκρυψε, καί ἀπό τή χαρά του πηγαίνει καί πουλάει ὅλα ὅσα ἔχει καί ἀγοράζει ἐκεῖνον τόν ἀγρό» (Ματθ. 13, 44), ὁ σημερινός «χριστιανός» κάνει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο. Πουλάει τόν πολύτιμο μαργαρίτη (τόν Χριστό), γιά νά ἀγοράσει….«ξυλοκέρατα»!!! Δηλαδή ἐφήμερες χαρές τοῦ κόσμου τούτου, πού μοιάζουν μέ τά ξυλοκέρατα πού δέν χορταίνουν τήν ἀληθινή ἔφεση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου γιά σωστική ζωή!!!                                                                                   

Ὁ σημερινός καθωσπρεπιστής «χριστιανός» παίζει ἀνάποδα τό …. «βιολί» του καί ἀντί νά ἐπιλέξει τόν εὐπρεπισμό τῆς ψυχῆς του μέσα ἀπό μία ἁρμονική Κοινοβιακή συμβίωση μετά τῶν ἀδελφῶν του, ἐπιλέγει τήν ἐγωιστική ἀπομόνωση τοῦ ἰδιοκτησιακοῦ βίου, μέσα στόν ὁποῖο ἀργά ἤ γρήγορα θά ἀποτύχει νά ἐπιβιώσει παταγωδῶς!!!

Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί κατέθεταν τά χρήματά τους «στά πόδια τῶν Ἀποστόλων»!!! Οἱ σημερινοί «χριστιανοί» τά καταθέτουν στίς τράπεζες τῶν Μασόνων!!!

Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί εἶχαν ΚΟΙΝΕΣ  τράπεζες ὅπου ἔτρωγαν ὅλοι μαζί ἐν ἀγαλιάσει καρδίας!!! Οἱ σημερινοί «χριστιανοί» δέν καταφέρνουν οὔτε κἄν μέ τήν οἰκογενειά τους νά φᾶνε μαζί, διότι τό «μεγάλο ἀφεντικό», τούς θέλει διεσπασμένους καί ἀπομονωμένους, στήν ἀναζήτηση τῶν πολύ πολύ ….. προσωπικῶν τους τάχα «συμφερόντων»!!! ΑΠΑΤΩΝΤΑΙ…..!!!!!!                                                                                                
 Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί μετελάμβαναν καθημερινά τοῦ Ἁγίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ!!! Οἱ σημερινοί «χριστιανοί» ἀπαντοῦν στήν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ γιά τό Μυστικό Δεῖπνο ὅπου ἐπιτελεῖται ὁ Γάμος τοῦ Νυμφίου μέ τίς ψυχές των μέ τό πολύ γνωστό: «Ἀγρόν ἠγόρασα  καί πρέπει νά πάω νά τόν δῶ˙ σέ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένον» καί …. «Ἐνυμφεύτηκα γυναῖκα καί γι’ αυτό δέν μπορῶ νά ἔλθω» (Λουκ. 14, 18 καί 20) Γι αὐτό ἡ Μυστηριακή ἑνότητα ἀπουσιάζει παντελῶς μέσα ἀπό ὅλες σχεδόν τίς οἰκογένειες, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπικρατεῖ μία ἄνευ λογικῆς ἐξηγήσεως ἀκαταστασία καί ἔλειψη στοιχειώδους συνεννοήσεως μεταξύ τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας, διότι λείπει ἀπό ἀνάμεσά τους ὁ Θεός, «ὁ ὁποῖος εἶναι…ΑΓΑΠΗ»!!!

Στούς Χριστιανούς τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων: «χάρις μεγάλη ἦταν πάνω σέ ὅλους. 34 Οὔτε ὑπῆρχε κανένας ΦΤΩΧΟΣ μεταξύ τους!!!!». Διότι: «Ἡ καρδιά καί ἡ ψυχή τοῦ πλήθους ἐκείνων πού πίστεψαν ἦταν Μ Ι Α, καί κανείς δέν ἔλεγε, ὅτι κάτι ἀπό τά ὑπάρχοντά του ἦταν ΔΙΚΟ ΤΟΥ, ἀλλά ἦταν σ’ αὐτούς ὅλα ΚΟΙΝΑ!!! (Πραξ. 4, 33-34-32) «καί ἦταν ἀγαπώμενοι ἀπό ὅλο τό λαό» (Πραξ. 2, 47).

Γιά πεῖτε μου, ἀδελφοί μου, οἱ σύγχρονοι «χριστιανοί» ποιά σχέση ἔχουν μέ αὐτούς τούς Οὐρανοβάμονες  Χριστιανούς τοῦ «Ὑπερώου» ὅπου ἔγινε ὁ Μυστικός Δεῖπνος; Πῶς πολιτεύονταν τότε καί πῶς πολιτεύονται τώρα; Μπορεῖ νά καυχηθεῖ κάποιος ἀπό τούς σημερινούς «χριστιανούς» ὅτι ζεῖ ἔτσι ὅπως τόν θέλει ὁ Κύριός μας;

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, γιά νά μήν μακρυγορῶ ἄλλο, θά πρέπει νά ἀναλογιστοῦμε πολύ πολύ σοβαρά μήπως χάσαμε ἐντελῶς τόν δρόμο μας σάν χριστιανοί!!! Μήπως αὐτό τό ἀγνοοῦμε παντελῶς! Μήπως περπατοῦμε ἐξαπατημένοι σέ δρόμους ἔρημους ὅπου μόνο δίψα καί πεῖνα ὑπάρχει ἐκεῖ καί θάνατος!  Διότι ἄν καθρεφτίσουμε τήν σημερινή «χριστιανική» ζωή μας πάνω σ΄ αὐτήν τήν ζωή τῶν πρώτων Χριστιανῶν, θά δοῦμε ὅτι δέν ἔχει καμία σχέση αὐτό πού ἀποκαλοῦμε σήμερα «χριστιανισμό» μέ αὐτό πού ἵδρυσαν οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ μετά τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς!!! Ζοῦμε σάν νά εἴμαστε «ξένοι» τῆς χριστιανικῆς πίστεως! Κάτι ἄλλο δίδαξε ὁ Χριστός καί οἱ Ἀπόστολοι καί κάτι ἄλλο πολύ ξένο ζοῦμε ἐμεῖς τώρα πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τήν διδασκαλία καί τό ἀληθινό βίωμα τῶν πρώτων Χριστιανῶν!!!

Θά πρέπει ἐπειγόντως νά ἐπαναπροσανατολιστοῦμε Χριστιανικῶς, γυρίζοντας τά μάτια τῆς ψυχῆς μας πίσω στήν ρίζα μας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ «Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική (Κοινοβιακή) Ἐκκλησία», τήν ὁποία θά πρέπει ὅσο τό δυνατόν πιό σύντομα νά τήν ἀναβιώσουμε μέσα σέ σύγχρονα Χριστιανικά Κοινόβια ἐγγάμων Χριστιανῶν!!!

               

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΓΓΑΜΟ ΒΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ; ΚΑΙ ΠΩΣ;

Τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος καί τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος συνεπιμαρτυροῦντος, μποροῦν νά ναυπηγηθοῦν ἀκόμη καί στίς ἡμέρες μας πολλά ὀρθόδοξα Χριστιανικά  Κοινόβια ἐγγάμων Χριστιανῶν, ἀλλά ἐν μέσω πολύ θορύβου καί ἀντικρουόμενων συζητήσεων, διότι τό κάθε θεάρεστο ἔργο ἔχει τούς συμπαθοῦντας αὐτό, ἀλλά καί τούς ἀντιπαθοῦντας, διότι ἐλέγχεται ἡ συνείδηση ὅλων ὅσων ὀλιγοπιστοῦν καί ψάχνουν νά βροῦν διάφορα ἄλλοθι, γιά νά τεκμηριώσουν δῆθεν ἀπόψεις πού θέλουν τά Κοινόβια νά εἶναι στίς ἡμέρες μας πρακτικῶς ἀνέφικτα!!!

Τά Κοινόβια δέν μποροῦν νά ἱδρυθοῦν ἀπό χριστιανούς μέ «χλιαρή» πίστη, ἀλλά ἀπό χριστιανούς: «οἱ ὁποῖοι μέ καρδιά καλή καί ἀγαθή, ὅταν ἀκοῦσουν τόν λόγο, τόν κατέχουν καί καρποφοροῦν ἑκατονταπλασίονα καρπόν μέ ὑπομονή (διότι ἡ ψυχή των εἶναι γῆ καρποφόρος) (Λουκ. 8, 15). Οὔτε ἀπό χριστιανούς μέ παγιωμένες ἀπόψεις γιά τό πῶς πρέπει νά ζεῖ κάποιος, γιά νά εἶναι καλός χριστιανός. Τά Κοινόβια χρειάζονται χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θά θέσουν τόν ἑαυτόν τους μέ ταπείνωση σέ θέση …. «νεοφώτιστου» καί θά ἀρχίσουν ἀπό μηδενική βάση νά μαθητεύουν τήν βίωση τοῦ Κοινοβιακοῦ Χριστιανισμοῦ!!!

Ἡ Κοινοβιακή Χριστιανική ζωή χρειάζεται τήν μεγίστη αὐταπάρνηση, τήν μεγίστη πίστη καί τήν συμμετοχή στήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας!!! Τά μέλη ἑνός Κοινοβίου θά πρέπει νά ὁμοιάζουν μέ μία συμφωνική ὀρχήστρα ὅπου οἱ μουσικοί ἀφοῦ πρῶτα θά εἶναι πολύ καλά καταρτισμένοι στή μουσική θεωρία, κατόπιν πολλῶν προσπαθειῶν καί ὁμαδικῶν ἀσκήσεων πάνω σέ ἕνα μουσικό ἔργο,  θά ἐμφανίζονται ἐπί τῆς σκηνῆς, παίζοντας μέ καταπληκτική ἀκρίβεια τά μουσικά τους ὄργανα,  παρουσιάζοντας στούς ἀκροατάς τῆς συναυλίας μία καταπληκτική μουσική ἁρμονία, ἀξία πολλῶν πολλῶν χειροκροτημάτων!!!

 Ἔτσι καί τά μέλη ἑνός Κοινοβίου, ἀφοῦ καταρτιστοῦν στήν πλήρη γνώση τῆς θεολογικῆς «θεωρίας» καί ἀφοῦ οἱ ἴδιοι μετατραποῦν σέ μουσικές λύρες τοῦ ἁγίου Πνεύματος, μετά ἀπό πολλές προσπάθειες ἀσκήσεων στήν ἐνάρετη κατά τό Εὐγγέλιον ζωή, θά μετατραποῦν σέ μία πνευματική ὀρχήστρα ὅπου θά «παίζουν» βιωματικά τούς ρόλους τους στήν ἐν χριστῶ ζωή μέ τόση ἀκρίβεια καί ἁρμονία, ὥστε νά προκαλοῦν τόν θαυμασμό ἀγγέλων καί ἀνθρώπων!!! «Νά τί εἶναι καλόν καί τί εἶναι ΤΕΡΠΝΟΝ. Τό νά συγκακατοικοῦν ἀδελφοί στόν ἴδιο τόπο»!!! (ψαλμ. 132).

Διότι: «Πάλι ἀλήθεια σᾶς λέω ὅτι, ἄν δύο ἀπό ἐσᾶς συμφωνήσουν πάνω στή γῆ γιά κάθε πράγμα πού θά ζητήσουν, θά τούς γίνει ἀπό τόν Πατέρα μου πού εἶναι στούς οὐρανούς. 20 Γιατί ὅπου εἶναι δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι στό δικό μου ὄνομα, ἐκεῖθεν μέσω αὐτῶν εἶμαι καί Ἐγώ»!!! (Ματθ 18. 19-20). «καθώς εἶπεν ὁ Θεός, ὅτι θά κατοικήσω ΜΕΣΑ τους καί θά περιπατήσω ΑΝΑΜΕΣΑ  τους καί θά εἶμαι Θεός τους καί αὐτοί θά εἶναι ὁ λαός μου» (Κορ Β’. 6, 16). Στούς Κοινοβιακῶς «συνηγμένους» ο Χριστός  περιπατεῖ ἀνάμεσά τους, ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ἐντός τῶν Χριστο-φόρων, Σταυρο-φόρων, συναναστημένων μέ τόν Χριστό, ἀδελφῶν των!!! Ἐπαναλαμβάνει συνεχῶς τήν κλάση τοῦ ἄρτου μέσα στό Κοινόβιο ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἐν τῷ προσώπω τοῦ Ἱερέα πού ἱερουργεῖ τήν Θεία Λειτουργία καί ἐνορχηστρώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός τήν καθημερινότητα τῆς ζωῆς μέ τήν θεία Του Πρόνοια, μέ τόση πατρική στοργή καί ἀγάπη, ὅμοια τῆς ὁποίας δέν ἔχει γνωρίσει αὐτός ὁ κόσμος!!! Ἀρκεῖ τά μέλη τοῦ Κοινοβίου νά εἶναι ὅλα…Χριστο-φόρα!!! Δηλαδή φορεῖς καί  δοχεῖα τοῦ Θεοῦ! 

Προϋπόθεση, γιά νά συσταθεῖ ἕνα Κοινόβιο, εἶναι ἡ συμμετοχή ὅλων τῶν μέλων  τῆς ἀδελφότητος στήν θεία Κοινωνία, ἡ ὁποία ἑνώνει τίς ψυχές των σέ Κοινωνία Γάμου μέ τόν Χριστό καί διά τοῦ Χριστοῦ, μεταξύ των. Ἀφοῦ ἀρχίσουν νά συμμετάσχουν τά μέλη στόν Γάμο τῶν ψυχῶν πού εἶναι ἡ θεία Κοινωνία, μετά φροντίζουν τήν εὐλογία αὐτή τοῦ Πνευματικοῦ Γάμου νά τήν συστεγάσουν σέ ἕναν κοινό τόπο, μέ κοινή τράπεζα γιά ὅλους τούς ἀδελφούς! Ὅπως ἀκριβῶς συστεγάζονται ἕνας ἄνδρας καί μία γυναῖκα στόν ἀνθρώπινο Γάμο τους!!!

Ὅπως στόν ἀνθρώπινο γάμο μεταξύ ἀνδρός καί γυναικός γίνεται κοινοβιακή συστέγαση τῶν δύο μελῶν τοῦ γάμου, ἔτσι καί στό Γάμο μετά τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ, γίνεται Κοινοβιακή συστέγαση ὅλων τῶν μελῶν πού συμμετέχουν στό Γάμο τοῦ Νυμφίου!!! «Γιά νά εἶναι ὅλοι ΕΝΑ, καθώς ἐσύ, Πατέρα, εἶσαι μαζί μου κι ἐγώ μαζί σου, ἄς εἶναι καί αὐτοί μαζί μας, γιά νά πιστεύσει ὁ κόσμος ὅτι ἐσύ μέ ἀπέστειλες.  22 Ἐγώ τούς ἔδωσα τήν δόξα πού μοῦ ἔδωσες, γιά νά εἶναι ΕΝΑ, ὅπως καί ἐμείς εἴμαστε ΕΝΑ!!! 23 Ἐγώ εἶμαι μαζί τους κι΄ ἐσύ μαζί μου, γιά νά ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ἕως ὅτου γίνουν ΕΝΑ, καί γιά νά γνωρίσει ὁ κόσμος ὅτι ἐσύ μέ ἀπέστειλες καί ὅτι τούς ἀγάπησες καθώς ἀγάπησες ἐμένα!!!» (Ἰωαν. 17, 21-23).

Στόν ἀνθρώπινο Γάμο ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα Κοινοβιοποιοῦνται: «Γι’ αὐτό ὁ ἄνθρωπος θά ἐγκαταλείψει τόν πατέρα του καί τήν μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στήν γυναῖκα του, καί οἱ δύο θά γίνουν ΜΙΑ ΣΑΡΚΑ»!!!! (Ματθ. 19,5) Ὅπως Κοινοβιοποιεῖ ὁ ἀνθρώπινος Γάμος δύο ἀνθρώπους, ἔτσι Κοινοβιοποιεῖ καί ὁ Θεῖος Γάμος μετά τοῦ Χριστοῦ τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, γιά νά εἶναι «ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ σέ ΕΝΑ»!!!

Ἀφοῦ, λοιπόν, τά μέλη μιᾶς Ἐκκλησιαστικῆς ἀδελφότητος εἶναι …. «ΕΝΑ»,  μία θά εἶναι καί ἡ περιουσία τους! Μία ἀδιάσπαστη περιουσία, τήν ὁποία θά συν-διαχειρίζονται ὅλα τά μέλη τῆς ἀδελφότητος διά συλλογικῶν ἀποφάσεων, ὅπως εἴθισται νά εἶναι αὐτό παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τῶν ἀποστολικῶν χρόνων μέχρι σήμερα!!!

Ὅλα τά ἀναπάντητα ἐρωτήματα, ὅλες οἱ ἀπορίες, ὅλα τά διαδικαστικά θέματα, ὅλες οἱ λεπτομέρειες, κάθε ἀπόφαση, κάθε ἐκτέλεση, θά ἀπορρέουν ἀπό τίς συλλογικές ἀποφάσεις τῶν συνάξεων ὅλων τῶν ἀνδρῶν-μελῶν τοῦ Κοινοβίου, κατά τό πρότυπο τῶν Κοινοβιακῶν μοναστηρίων τοῦ Ἁγίου Ὄρους!!! Μέσα στό Κοινόβιο θά χάνεται τό «ΕΓΩ» καί θά ἀντικαθίσταται ἀπό τό «ΕΜΕΙΣ»!!! Θά νεκρώνεται ἡ ἰδιορυθμία καί θά ἀντικαθίσταται ἀπό τό κοινό φρόνημα!!!   

Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική Ἀλήθεια ὡς πρός τό πῶς θά πρέπει νά ζοῦμε ἐμεῖς οἱ σημερινοί Χριστιανοί ὅσο τό δυνατόν ΤΕΛΕΙΑ, τήν ἐν Χριστῷ ζωή μας, ὥστε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος, ἀλλά καί κάθε Ἅγιος νά ἀναφωνεῖ λέγοντάς μας: «Μεγαλύτερη ΧΑΡΑ δέν ἔχω, ἀπό τό νά ἀκούω, ὅτι τά δικά μου παιδιά περπατοῦν στήν ΑΛΗΘΕΙΑ».(Ἰωαν Γ’.  1,4) Καί ἡ ἀλήθεια πού εἶναι ὁ Χριστός, μᾶς λέει διά τοῦ ἀποστόλου: «ὥστε ἐκεῖνοι πού ζοῦν, νά μή ζοῦν πιά γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά γιά ἐκεῖνον πού πέθανε γι΄ αὐτούς καί ἀναστήθηκε» (Κορ Β’. 5,15).

Ὑπακούοντας στήν ἐντολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, πού λέγει: «Κανείς νά μή ζητᾶ τό δικό του συμφέρον, ἀλλά ὁ καθένας τό συμφέρον τοῦ ἄλλου» (Κορ Α’. 10,24). Αὐτό (τό τοῦ ἄλλου) ἀπουσιάζει σχεδόν παντελῶς ἀπό τόν ἰδιοκτησιακό βίο, ἀλλά μέσα ἀπό τήν συνεχή ἄσκηση, πλεονάζει συνήθως μέσα στά Κοινόβια!!! Διότι ἡ ἰδιοκτησία δέν φροντίζει γιά τήν φιλαδελφία, ἀλλά ὑποδαυλίζει τήν πλεονεξία: «Ἡ ὁποία εἶναι ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ»!!! (Κολ. 3,5).

Γι αὐτό ὁ Χριστός μας καί οἱ ἀπόστολοί Του εἶχαν κοινό ταμεῖο, ἀφήνοντας σέ μᾶς παρακαταθήκη ἁγιότητος, ὄχι μέσα ἀπό εὐσεβιστικά σχήματα καί ἰδιόρυθμους «χριστιανικούς» αὐτοσχεδιασμούς, ἀλλά μέσα ἀπό μία πολύ σαφέστατη διαχρονική πρόσκληση τελειότητος ἡ ὁποία δέν ἀφήνει κανένα περιθώριο πνευματικοῦ ἀλληθωρισμοῦ!!!  Καί ἡ πρόσκληση αὐτή μᾶς καλεῖ μέ σαφήνεια λέγοντάς μας: «Ἄν θέλεις νά εἶσαι ΤΕΛΕΙΟΣ (Χριστιανός), πήγαινε καί πούλησε ὅσα ἔχεις καί μοίρασέ τα στούς φτωχούς, καί θά ἔχεις θησαυρό στούς οὐρανούς, καί ἔλα ἀκολούθησέ με» (Ματθ. 19,21). Ὅσοι ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό ἐπί τῆς γῆς, μέ τόν τρόπο πού αὐτός μᾶς προσκαλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε, θά εἴμαστε μαζί του καί στόν οὐρανό μέσα στόν Κοινοβιακό παράδεισο τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία περιγράφεται ὡς ἀκολούθως, στό προφητικό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως!!!

                                             Η ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

 «Καί ἦλθε ἕνας ἀπό τούς ἑφτά ἀγγέλους, πού εἶχαν τίς ἑπτά φιάλες, μέ τίς ἑπτά τελευταίες πληγές, καί μοῦ μίλησε καί εἶπε: «Ἕλα, νά σοῦ δείξω τή νύμφη, τήν γυναῖκα τοῦ Ἀρνίου».  10 Καί μέ ἔφερε μέσα σέ πνευματική ἔκσταση σ΄ ἕνα μεγάλο, ψηλό βουνό, καί μοῦ ἔδειξε τήν πόλη, τήν ἁγία Ἱερουσαλήμ, νά κατεβαίνει ἀπό τόν οὐρανό, ἀπό τό Θεό,  11 ἔχουσα τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἡ λάμψη της ἔμοιαζε μέ πολυτιμότατο λίθο σάν τόν ἴασπη λίθο πού λάμπει σάν  κρύσταλλο.  12 Εἶχε μεγάλο καί ψηλό τεῖχος μέ δώδεκα πύλες, στίς ὁποίες ἦταν δώδεκα ἄγγελοι˙ καί στίς πύλες ἦταν γραμμένα τά ὀνόματα τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. 13 Πρός ἀνατολάς ὑπῆρχαν τρεῖς πύλες, πρός βορρᾶν τρεῖς πύλες, πρός νότο τρεῖς πύλες καί πρός δυσμάς τρεῖς πύλες. 14 Τό τεῖχος τῆς πόλεως εἶχε δώδεκα θεμελίους λίθους καί πάνω τους τά δώδεκα ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ Ἀρνίου. 15 Καί ὁ ἄγγελος πού μιλοῦσε μαζί μου εἶχε ἕνα μέτρο, ἕνα χρυσό καλάμι, γιά νά μετρήσει τήν πόλη, τίς πύλες της καί τό τεῖχος της. 16 Καί ἡ πόλη εἶναι οἰκοδομημένη τετράγωνη, τό μῆκος της ἤτανε ὅσο τό πλάτος της. Καί μέτρησε τήν πόλη μέ τό καλάμι δώδεκα χιλιάδες στάδια˙ τό μῆκος, τό πλάτος καί τό ὕψος της ἦταν ἴσα. 17 Ἐμέτρησε ἐπίσης τό τεῖχος της, ἑκατόν σαράντα τέσσερις πήχεις, κατά τό ἀνθρώπινο μέτρο, τό ὁποῖο χρησιμοποιοῦσε ὁ ἄγγελος. 18 Τό τεῖχος ἦταν χτισμένο ἀπό ἴασπη καί ἡ πόλη ἀπό καθαρό χρυσάφι, πού ἔλαμπε σάν καθαρό γυαλί. 19 Τά θεμέλια τοῦ τείχους ἦταν στολισμένα μέ κάθε εἶδος πολύτιμου λίθου. Ὁ πρῶτος θεμέλιος λίθος ἦταν ἴασπης, ὁ δεύτερος ζαφείρι, ὁ τρίτος χαλκηδόνιο, ὁ τέταρτος σμαράγδι,  20 ὁ πέμπτος σαρδόνυχας, ὁ ἕκτος σάρδιο, ὁ ἕβδομος χρυσόλιθος, ὁ ὄγδοος βήρυλλος, ὁ ἔνατος τοπάζι, ὁ δέκατος χρυσόπρασος, ὁ ἑνδέκατος ὑάκιθος, ὁ δωδέκατος ἀμέθυστος. 21 Οἱ δώδεκα πύλες ἦταν δώδεκα μαργαριτάρια˙ κάθε πύλη ἦταν φτιαγμένη ἀπό ἕνα μαργαριτάρι. Ἡ πλατεῖα τῆς πόλεως ἦταν ἀπό καθαρό χρυσάφι σάν γυαλί διαυγές. 22 Ναό δέν εἶδα στήν πόλη, γιατί ναός της εἶναι ὁ Κύριος ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ καί τό Ἀρνίο. 23 Καί ἡ πόλη δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τόν ἥλιο οὔτε ἀπό τή σελήνη, γιά νά τή φωτίζουν, γιατί ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ εἶναι τό φῶς καί τό λυχνάρι της εἶναι τό Ἀρνίο. 24 Μέ τό φῶς της θά περπατήσουν τά ἔθνη, καί οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς θά φέρουν τή δόξα καί τήν τιμή τους σ’ αὐτή. 25 Οἱ πύλες της δέν θά κλεισθοῦν ποτέ τήν ἡμέρα, νύχτα ἐκεῖ δέν θά ὑπάρχει. 26 Καί θά φέρουν σ΄ αὐτήν τήν δόξα καί τήν τιμή τῶν ἐθνῶν˙ 27 ἀλλά δέν θά μπεῖ σ’ αυτήν τίποτε τό μολυσμένο, οὔτε κανείς πού κάνει βδελυκτά πράγματα καί ψευδῆ, παρά μόνον οἱ γραμμένοι στό βιβλίο τῆς ζωῆς τοῦ Ἀρνίου»  Ἀμήν!!! (Αποκ. 21, 9-27).

 ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ                                                                                

 ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ

ΣΤΗΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

Σᾶς παρακαλῶ πολύ, ὅλοι ὅσοι διαβάσετε αὐτό τό κείμενο νά τό προωθήσετε σέ φίλους σας, γιά νά ὠφεληθοῦν καί αὐτοί, διαδίδοντας καί αὐτοί μέ τήν σειρά τους μέ  τόν ἴδιο τρόπο, τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, σέ ὅσο γίνεται περισσότερους Χριστιανούς ἀδελφούς μας!!! Εὐχαριστῶ!

Email: xm24757@gmail.com

Facebook: Christodoulos Monk

Skype: Christodoylos.monaxos

http://christiancommunes.blogspot.gr

Ὅσοι ἐπιθυμεῖτε νά ἀποστείλετε ὀνόματα γιά νά μνημονευθοῦν στήν Θεία Λειτουργία μπορεῖτε νά τά ἀποστείλετε ταχυδρομικῶς στήν ἀκόλουθη διεύθυνση.

 Fr Christodoulos

Greek Orthodox Convent, P.O Box 52 

 Bethlehem - ISRAEL